سه چيز، به نور چشم مى‏افزايد: نگاه به سبزه، آب روان و صورت نيکو.

۲۴۷.امام رضا علیه السلام:کَنسُ الفِناءِ يَجلِبُ الرِّزقَ؛
جاروب کردن آستانه در، مايه جلب روزى است.

۲۴۸.امام باقر علیه السلام:کَنسُ البَيتِ يَنفي الفَقرَ؛
جاروب کردن خانه، باعث دور کردن فقر است.

۲۴۹.امام على علیه السلام: نَظِّفُوا أفنِيَتِکُم مِن حَوکِ العَنکَبوتِ فَإِنَّ تَرکَهُ في البُيوتِ يُورِثُ الفَقرَ؛
آستانه‏هاى خانه‏هايتان را از تار عنکبوت پاکيزه کنيد؛ زيرا ماندن آنها در خانه‏ها فقر مى‏آورد.

۲۵۰.پيامبر صلی الله علیه و اله: لا تُؤووا التُّرابَ خَلفَ البابِ فَإِنَّهُ مَأوَى الشَّيطانِ؛
خاکروبه‏ها را پشت درْ جمع نکنيد؛ زيرا لانه شيطان است.

وسايل آسايش^۱

۲۴۲.امام صادق علیه السلام:کُلُّ بِناءٍ لَيسَ بِکَفافٍ فَهُوُ وَ بالٌ عَلى صاحِبِهِ يَومَ القِيامَةِ؛
هر ساختمانى که بيش از نياز باشد، زيانش در روز قيامت، به صاحبش باز مى‏گردد.

۲۴۳.پيامبر صلی الله علیه و اله: مِن سَعادَةِ المَرءِ أن يَتَّسعَ مَنزِلُهُ؛
از سعادت مرد، بزرگىِ خانه اوست.

۲۴۴.امام صادق علیه السلام: لِلمُؤمِنِ راحَةٌ في سِعَةِ المَنزِلِ؛
بزرگىِ خانه مؤمن [مايه] آسايش اوست.

۲۴۵.عمرو بن حريث مى‏گويد: دَخَلتُ عَلى أبي عَبدِ اللّه‏ و هُوَ في مَنزِلِ أخيهِ عَبدِاللّهِ بنِ مُحَمَّدٍ فَقُلتُ: جُعِلتُ فِداکَ ما حَوَّلَکَ إلى هذَا المَنزِلِ؟ فَقالَ: طَلَبُ النُّزهَةِ؟
به محضر امام صادق علیه السلام آمدم در حالى که ايشان در منزل برادرش عبد الله‏ بود.به ايشان عرض کردم: فدايت شوم! چه چيز شما را به اين منزل کشانده است؟فرمود:« هواخورى و گردش».

۲۴۶.امام على علیه السلام: ثَلاثَةٌ يَجلُونَ البَصَرَ: اَلنَّظَرُ إلَى الخُضرَةِ، وَ النَّظَرُ إلَى الماءِالجاري وَ النَّظَرُ إلَى الوَجهِ الحَسَنِ؛