ابو المفضّل، ^۱ تن دادن به سفرهاى بسيار براى كسب حديث، نقل هاى فراوان ابن طاووس از او ^۲ و كثرت مشايخ وى.
ابن ابى ثلج بغدادى، ^۳ حُمَيد بن زياد ^۴ و ابن بطّه قمى، ^۵ مشايخ حديث ابو المفضّل بودند. ابن نوح سيرافى، احمد بن عبدون، حسين بن عبيد اللّه ، ابو طالب بن غرور، ابو الحسن صفّار و ابن اشناس، از وى حديث شنيدند. ^۶

تأليفات

ابو المفضّل در زمينه زيارت قبور ائمه عليهم السلام ، رجال، دعا، فضايل، اخبار و تاريخ، كتاب هايى نوشت كه همگى ناياب اند: 1 . مزار أمير المؤمنين عليه السلام ، 2 . مزار الحسين عليه السلام ، 3 . فضائل العبّاس بن عبد المطّلب، 4 . فضائل زيد، 5 . الدعاء، 6 . مَن روى حديث غدير خم، 7 . مَن روى عن زيد بن على، 8 . الولادات الطيَّبة الطاهرة، 9 . الأمالى الكبير، 10 . فضل أهل البيت عليهم السلام و نعت إكمالهم فى الحال والمال، 11 . المباهلة.
كتاب الأمالى وى، تا سده هفتم موجود بوده و ابن طاووس (م 664 ق) از جزء سوم آن در موضوع رؤيت هلال رمضان، نقل كرده است. ^۷ گويا كتاب المباهلة نيز در اختيار ابن طاووس بوده است. وى در موضوع مباهله پيامبر خدا صلى الله عليه و آله با مسيحيان نجران، روايتى را با اسناد به ابو المفضّل، از كتاب المباهلة نقل كرده است. ^۸

34 . ابن جرير طبرى (م ، سده چهارم)

محمّد بن جرير بن رستم طبرى آملى، مكنى به ابو جعفر و معروف به ابن جرير

حال، ديدگاه غالب در مصادر، عدم توثيق اوست. ^۱ شايد به همين دليل باشد كه نجاشى با اين كه او را ملاقات كرده بوده، از وى بدون واسطه روايت نكرده ^۲ و يا شايد به اين دليل بوده كه نجاشى از جهت شدّت احتياط در نقل، در سنّ چهارده يا پانزده سالگى، از ابو المفضّل نقل نكرده است. ^۳ شيخ طوسى نيز برخى طرق را به دليل وجود ابو المفضّل، ضعيف دانسته است. ^۴ تندترين و صريح ترين موضع در باره او، از آنِ ابن غضائرى (م 411 ق) است. وى ابو مفضّل را «وضّاع» و «كثير المَناكير» دانسته و متذكّر شده كه در كتاب هاى او، سندهاى بى متن و متن هاى بى سند، ديده است. ^۵ علّامه حلّى (م 726 ق) نيز به مواردى كه تنها ابو المفضّل نقل كرده باشد، اعتماد نكرده است. ^۶ مصادر اهل سنّت نيز نه تنها ابو المفضّل را توثيق نكرده اند، كه او را شيخْ نما و دروغگو دانسته اند. ^۷
از ديگر سو، محدّث نورى ^۸ و آقا بزرگ تهرانى ^۹ با ذكر چنين قرائنى، بر اعتبار و وثاقت ابو المفضّل تأكيد كرده اند: نقل فراوان از وى در كتاب هاى كفاية الأثر، الأمالى شيخ طوسى و الأمالى ابو على فرزند شيخ طوسى، نيز روايت حسين بن عبيد اللّه غضائرى از او در تهذيب الأحكام و الإستبصار، ترحّم نجاشى بر وى در شرح حال مسعودى مورّخ، ^۱۰ اعتماد ابن نوح سيرافى استاد نجاشى بر كتاب