121
تاريخ حديث شيعه در سده هاي چهارم تا هفتم هجري

بود و به گزارش تلعكبرى به بغداد آمد و در محلّه نهر البزّازين فرود آمد. تلعكبرى در سال 330 ق، از وى حديث شنيد و اجازه گرفت. حسن بن على بن حسن دينورى علوى نيز از او روايت كرد. ابن ابى الياس، راوى على بن حسين بن بابويه بود.

تأليف

ابن ابى الياس كوفى، كتاب الفضائل را تأليف كرد كه ناياب است. ۱

51 . ابن سهل ديباجى (م ، پس از 370 ق)

سهل بن احمد بن عبد اللّه بن سهل ديباجى، مكنا به ابو محمّد؛ محدّث. وى اهل بغداد بود و در درب زعفرانى، منزل گزيد. سال وفات او معلوم نيست؛ ولى به قرينه آن كه تلعكبرى در سال 370 ق، از او براى خود و پسرش اجازه گرفته است، ۲ وى پس از اين سال از دنيا رفته است. حسين بن عبيد اللّه غضائرى ۳ و احمد بن عبد الواحد، ۴ از او روايت كرده اند. شيخ حديث معروف او، محمّد بن محمّد بن اشعث كوفى است. وى در مصر، كتاب أشعثيّات را از ابن اشعث استماع كرد. ۵ ديباجى تا واپسين سال هاى زندگى، دينش را پنهان مى داشت ۶ و گويا به همين علّت باشد كه به ضعف، ۷ جعل و روايت كردن از افراد مجهول، متّهم شده است. ۸

تأليف

كتاب إيمان أبى طالب، كه به وى نسبت داده شده، ۹ ناياب است.

1.رجال الطوسى، ص ۴۲۶ ـ ۴۲۷.

2.سوره بقره، آيه ۱۸۵ .

3.رجال الطوسى، ص ۴۲۴.

4.رجال الطوسى، ص ۴۲۷.

5.سوره فاطر، آيه ۲۸.

6.سوره جاثيه، آيه ۲۳.

7.رجال النجاشى، ص ۱۸۶.

8.الفهرست ، طوسى، ص ۴۶.

9.رجال النجاشى، همان جا.


تاريخ حديث شيعه در سده هاي چهارم تا هفتم هجري
120

48 . ابو عبد اللّه بَزوفَرى (م ، پس از 352 ق)

حسين بن على بن سفيان بزوفرى، مكنا به ابو عبد اللّه ؛ محدّث. او از احمد بن ادريس قمى روايت كرده است، ۱ هارون بن موسى تلعكبرى، محمّد بن محمّد بن نعمان، حسين بن عبيد اللّه غضائرى و احمد بن عبدون نيز، از وى روايت كرده اند. ۲ بنا به گزارشى كه در رجال نجاشى آمده، بزوفرى در سال 352 ق، با نجاشى مكاتبه كرده است. ۳ وى را فاضل، شيخى شايسته اعتماد و در شمار عالمان بزرگ دانسته اند. ۴

تأليفات

آثار بزوفرى ـ كه همگى ناياب اند ـ عبارت اند از: 1 . كتاب الحج، 2 . كتاب ثواب الأعمال، 3 . كتاب أحكام العبيد، 4 . كتاب الردّ على الواقفة، 5 . كتاب سيرة النبى صلى الله عليه و آله و الأئمّة عليهم السلام فى المشركين.

49 . ابو القاسم طالقانى (م ، پس از 326 ق)

حيدر بن شعيب بن عيسى طالقانى، مكنا به ابو القاسم؛ محدّث. وى ساكن بغداد بود. تلعكبرى در سال 326 ق، از وى روايت كرد. به موجب گزارش تلعكبرى، ابو القاسم طالقانى كتاب هاى فضل بن شاذان را از برادرزاده فضل، محمّد بن نعيم بن شاذان معروف به شاذانى (شادانى)، روايت كرده است. ۵

50 . ابن ابى اِلياس كوفى (م ، پس از 330 ق)

زيد بن محمّد بن جعفر، معروف به ابن ابى اِلياس كوفى؛ محدّث. وى نخست در كوفه

1.رجال النجاشى، ص ۵۹.

2.رجال الطوسى، ص ۴۲۳.

3.رجال النجاشى، همان جا، ص ۶۸.

4.رجال الطوسى، ص ۴۲۳.

  • نام منبع :
    تاريخ حديث شيعه در سده هاي چهارم تا هفتم هجري
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1389
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 101717
صفحه از 554
پرینت  ارسال به