دوم . تضعيف ابن غضائرى و بى اعتمادى به توثيق ها و تضعيف هاى او

طرفداران اين ديدگاه، به علّت هاى متفاوتى وى را ضعيف شمرده اند و از اين رو، خود در سه دسته جاى مى گيرند:
1 . جهالت از جهت جرح و تعديل؛ محمّد تقى مجلسى ^۱ و تفرشى، ^۲ اين نظر را دارند.
2 . كثرت جرح توسّط وى؛ گويا محقّق داماد، ^۳ محمّد باقر مجلسى ^۴ و سيّد بحر العلوم، ^۵ طرفدار اين قول اند.
3 . مسكوت ماندنِ جرح يا تعديل او و نيز كثرت جرح توسّط او؛ ميرزا محمّد، ^۶ ظاهر عبارت وحيد بهبهانى ^۷ و [ آية اللّه ] سيّد ابو القاسم خويى، ^۸ در اين دسته جاى مى گيرند. ^۹

سوم : پذيرش توثيق هاى ابن غضائرى و ردّ تضعيف هاى او

اين ديدگاه ، به وسيله رجالى معاصر ، [ آية اللّه ] جعفر سبحانى مطرح شده است . ^۱۰

تأليفات

شمار كتاب هاى ابن غضائرى، از دو تا چهار عنوان ذكر شده است: 1 . فهرس

شايسته اعتماد نيست. ^۱ در باره جايگاه رجالى ابن غضائرى، سه ديدگاه مطرح شده است:

يكم. توثيق ابن غضائرى

عنايت اللّه قُهپايى (م ح 1011 ق)، ^۲ شيخ بهايى (م 1031 ق)، فاضل تونى (م 1071 ق)، وحيد بهبهانى (م 1206 ق)، ^۳ محمّد بن ابراهيم محقّق كلباسى (م 1261 ق) ^۴ محقّق محمّد تقى شوشترى (م 1414 ق)، ^۵ طرفدار اين ديدگاه شناخته مى شوند. ^۶ دلايل اين دسته، عبارت است:
1 . اعتماد نجاشى به ابن غضائرى، كه 23 بار، بى واسطه از او نقل كرده است؛ ^۷
2 . توثيق همه مشايخ بى واسطه نجاشى، در رجال او؛ ^۸
3 . توصيف وى توسّط شيخ طوسى، به «شيخ طايفه در ميان اصحاب حديث»، بلكه «ماهرترينِ آنها»؛
4 . درخواست رحمت الهى براى او، توسّط شيخ طوسى؛ ^۹
5 . اعتماد احمد بن طاووس بر او؛ ^۱۰
6 . اعتماد فراوان علّامه حلّى بر ديدگاه هاى رجالى او. ^۱۱