حسين بن عبد الوهّاب، معاصر سيّد مرتضى، سيّد رضى و شيخ طوسى بود و همانند آنها از مشايخى چون ابو التحف مصرى (در سال 415 ق) و هارون بن موسى تلعكبرى (با يك واسطه)، روايت كرده است. ۱ چندى از ديگر مشايخ او را مى توان ابن عيّاش جوهرى، ابو على بن هشام و محمّد بن على بن ابراهيم ۲ نام برد. وى پس از سال 448 ق، از دنيا رفته است. ۳
تأليفات
سه كتاب به عبد الوهّاب شعرانى نسبت داده شده است: 1 . الهداية إلى الحقّ، 2 . البيان فى وجوه الحق فى الإمامة، و 3 . عيون المعجزات. ۴
تنها اثر چاپى وى، عيون المعجزات است و دو كتاب ديگر، ناياب اند.
20 . نجاشى (م 450 ـ 463 ق)
احمد بن على بن احمد بن عبّاس بن محمّد بن عبد اللّه بن ابراهيم بن محمّد بن عبد اللّه بن نجاشى، مكنّا به ابو العبّاس ۵ ـ و به قولى، ابو الحسين ـ ۶ ، معروف به نجاشى؛ محدّث و رجالى. او اهل كوفه و از خانواده اى سرشناس بود ۷ و بعدها در بغداد سكونت گزيد. مشايخ وى، به استناد كتاب الرجال او، 31 نفر بوده اند كه معروف ترينشان را مى توان چنين نام برد: شيخ مفيد، حسين بن عبيد اللّه غضائرى، احمد بن حسين غضائرى، ابن عبدون، ابن نوح سيرافى، ابو الحسن جُندى و ابن
1.الذريعة، ج ۱۵، ص ۳۸۳ ـ ۳۸۵؛ عيون المعجزات، ص ۳ ، مقدّمه محقّق.
2.بحار الأنوار، ج ۱، ص ۱۱؛ الذريعة، همان جا.
3.رياض العلماء، همان جا.
4.رياض العلماء، همان جا.
5.خلاصة الأقوال، ص ۷۲؛ الرواشح السماوية، ص ۶۷.
6.الفوائد الرجالية، ج ۲، ص ۳۰ ـ ۳۱.
7.الفوائد الرجالية، ج ۲، ص ۵۰.
