الهداة إلى أداء حقّ الموالاة؛ اين كتاب كه داراى ده جزء و مشتمل بر اسانيد حديث غدير است، ۱ در اختيار ابن طاووس بوده و وى دو حديث در وصف غدير، از آن نقل كرده است. ۲
آثار چاپى: 6 . شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، 7 . رسالة فى فضائل شهر رجب.
25 . فتّال نيشابورى (م 508 ق)
محمّد بن حسن بن على بن احمد بن على، مكنا به ابو على و معروف به فتّال نيشابورى و ابن فارسى؛ محدّث، متكلّم و فقيه. او را به جهت اختلاف در نام پدرش، محمّد بن حسن، ۳ محمّد بن على ۴ و محمّد بن احمد ۵ معرّفى كرده اند. در برخى مصادر، محمّد بن على و محمّد بن احمد، دو نفر تلقّى شده اند. ۶ و در برخى ديگر، محمّد بن احمد و محمّد بن حسن را دو نفر نگاشته اند. ۷ از ديگر سو، برخى نيز بر يگانگىِ هر سه نام ياد شده، نظر داده اند. ۸ به هر حال، فتّال نيشابورى شايسته اعتماد و فرزانه بود. وى از مشايخى چون سيّد مرتضى، شيخ طوسى و پدرش حسن بن على، حديث شنيد. ۹ محمّد على بن شهر آشوب (م 588 ق) و على بن حسن بن عبد اللّه نيشابورى نيز از او روايت كرده اند. ۱۰ به قرينه استماع از سيّد مرتضى، وى دست كم
1.شواهد التنزيل، ج ۱، ص ۱۹۰؛ الإقبال، ج ۲، ص ۲۳۹، ۲۵۱.
2.الإقبال، همان جا.
3.معالم العلماء، ص ۱۵۱.
4.فهرست منتجب الدين، ص ۱۰۸.
5.رجال ابن داوود، ص ۱۶۳؛ لسان الميزان، ج ۵، ص ۴۴؛ أمل الآمل، ج ۲، ص ۲۴۲؛ بحار الأنوار، ج ۱، ص ۷.
6.فهرست منتجب الدين، ص ۱۰۸، ۱۲۶.
7.أمل الآمل، ج ۲، ص ۲۴۲، ص ۲۶۰.
8.بحار الأنوار، همان جا؛ خاتمة مستدرك الوسائل، ج ۲۳، ص ۲۶۴؛ ج ۳، ص ۹۸.
9.رجال ابن داوود ، همان جا؛ لسان الميزان، همان جا؛ خاتمة مستدرك الوسائل، ج ۳، ص ۹۸.
10.روضة الواعظين، ص ۱۱ ، مقدّمه محقّق .
