ـ و سپس مستدركات، سامان مى يابد. مؤلّف، مقدّمه اى كوتاه بر اين كتاب نوشته و پس از آن، روايات را به ترتيب خاصّى آورده است. وى در مقدّمه كوتاه خود ـ كه به انگيزه تأليف و شيوه آن اختصاص دارد ـ ، گفته است كه اين كتاب را به درخواست فردى نوشته و براساس حروف معجم، سامان داده است.
در مقدّمه محقّق كتاب، در باره نام مؤلّف، جايگاه علمى اش، دوره تاريخى زندگانى اش و نيز كتاب هاى او، به تفصيل بحث شده است. پايان بخش كتاب با عنوان «مستدركات»، شامل اجزاى پراكنده اى از دو كتاب ناياب مؤلّف است با نام هاى: أدب الإمام و المأموم، و المنبّى عن زهد النبى صلى الله عليه و آله . محقّق كتاب، اين اجزا را در آثار سده هاى هفتم تا دهم هجرى يافته است، آثارى چون: فلاح السائل و الدروع الواقية، هر دو از ابن طاووس (م 662 ق)، التحصين ابن فهد حلّى، و روض الجنان شهيد ثانى (م 864 ق). ۱
جامع الأحاديث در يكصد صفحه، شامل حدود هفتصد حديث مسند از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله است كه همانند الجامع الصغير سيوطى (م 911 ق)، به ترتيب حروف الفبا سامان يافته است. مؤلّف، تنها در ابتداى هر باب، سند را به گونه كامل ذكر مى كند. گويا اين كه برخى از كتاب شناسان، شمار احاديث كتاب را حدود هزار حديث ذكر كرده اند، ناشى از اشتباه است. ۲
اين كتاب شباهت فراوانى به الجعفريات ابن اشعث كوفى دارد. وى اين روايات را از طريق سهل بن احمد ديباجى، ابو مفضّل شيبانى و هارون بن موسى تلعكبرى، از محمّد بن اشعث، از موسى بن اسماعيل بن موسى بن جعفر عليه السلام و گاه از طريق محمّد بن خلف، از ابو حمران موسى بن ابراهيم مروزى، از امام كاظم عليه السلام ، از پدرانش، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نقل مى كند.
