ماه هاى رمضان و رجب و شعبان، و معمولاً در روز شنبه و گاه دوشنبه يا چهارشنبه، بر پا مى شده اند. همچنين، در سال هاى 405 تا 406، مجلسى تشكيل نشده، و در سال 407 ق، بيش از ديگر سال ها، مجلس برپا شده است. در سال 408 نيز، تنها دو مجلس برپا گرديده است. در ميان مجالس كتاب، مجلس بيست و سوم بدون تاريخ است و تاريخ مجلس چهل و يكم، پيش از مجلس چهلم ذكر شده است. اين، شايد در اثر پس و پيش شدن اوراق، رخ داده باشد.
در كتاب الأمالى، 387 روايت با اسناد كامل نقل شده است. پس ميانگين تعداد روايات هر مجلس، حداكثر شانزده حديث است. مجلس بيست و سوم كه بدون تاريخ است، 47 حديث دارد ۱ كه همگى با يك سند، از احمد بن وليد از على بن مهزيار، نقل شده اند. از ميان روايات اين مجلس، رساله حقوق از امام سجاد عليه السلام نيز به چشم مى خورد كه در 23 صفحه، جاى گرفته است. اين تعداد روايات؛ بويژه رساله امام سجاد عليه السلام كه قدرى طولانى است، اين احتمال را تقويت مى كند كه شيخ مفيد، اين روايات را به شيوه املا نقل كرده است. به قرينه آن كه مجالس پيش از مجلس بيست و چهارم، در رمضان سال 408 برپا نشده، گويا شيخ مفيد قسمتى از كتاب على بن مهزيار را در اختيار راوى خود قرار داده تا آن را به جاى مجلسِ بر پا نشده، قرار دهد. شيخ مفيد اكثر روايات الأمالى را يا از طريق عامّه نقل كرده است يا از طرقى كه مشتمل بر راويان اهل سنت اند. ۲
زمينه روايات كتاب، كلامى، اخلاقى، تاريخى و غيره است. اين پراكندگى، در برخى از مجالس كتاب نيز ديده مى شود. با يك نظر كلّى ولى دقيق، معلوم مى شود كه مباحث كلامى؛ بويژه مسأله امامت و قضاياى پيرامونى و مرتبط با آن ـ همچون تخلّفات خلفا از دستورهاى پيامبر صلى الله عليه و آله و خروج آنها از سنّت ۳ و مسائل اخلاقى، ۴
