است ـ ، ۱ سبب اين تحيّر و پراكندگى بوده و افزون بر آن، دنياطلبى، نفاق و تظاهر به هدف، ريا و ضعف ايمان بوده است. مؤلّف به اقتضاى و ضعيت و عوامل ياد شده، و نيز در جهت سفارش معصومان عليهم السلام به انتشار و انتقال علم توسط اهل علم و دانايان، اين كتاب را تأليف كرد.
كتاب الغيبة در 26 باب و شش فصل با عناوين مشخص و گاه بدون عنوان، سامان يافته است. صفحات آن، با ذكر نصوص بر امامت امام دوازدهم آغاز مى شود و سپس به اين مطالب مى پردازد: خالى نماندن زمين از حجّت، غيبت امام مهدى عليه السلام ، اوصاف و سيره و حِكَم و آيات و فضائل او، علامات و نشانه هاى پيش از قيام، انطباق حبل اللّه بر امامت و تعيين امام توسط خدا، امامت عهد و امانت الهى، اين كه ائمه عليهم السلام دوازده امام اند، قرائنى از كتب آسمانىِ قرآن و تورات و انجيل بر شمار آنان، روايات منقول از طريق عامّه و اماميه در اين باره، حكم كسى كه ادعاى امامت كند، كسى كه بپندارد امام است و امام نباشد، پرچمى كه پيش از قيام قائم عليه السلام بر افراشته شود، شك و ترديد در يكى از امامان، كسى كه بخوابد و امام خود را نشناسد، خالى نشدن زمين از حجت خدا، اين كه «اگر در زمين تنها دو نفر باقى بمانند، يكى از آن دو، حجّت خداست»، غيبت امام، غيبت امام دوازدهم در كلام امير مؤمنان و ساير ائمه عليهم السلام ، وظيفه شيعيان در دوره غيبت، پراكندگى شيعيان در دوره غيبت و اين كه «تنها گروهى اندك، بر حقيقت امر باقى مى مانند»، شدّت و فشار پيش از قيام حجّت، آياتى كه در شأن امام دوازدهم نازل شده است، منع از توقيت و بردن نام صاحب الامر، كسانى كه قائم را به هنگام قيام ملاقات مى كنند، جيش غضب (سپاه قائم) و تعداد افراد آن، سفيانى، احوال شيعه به هنگام خروج قائم و پيش و پس از آن، مدّت حكومت قائم، اسماعيل فرزند امام صادق عليه السلام و بطلان ادعاهايى كه در باره وى مطرح شده، و ده ها مطلب ديگر در باره امام دوازدهم.
