به چند قرينه، يگانگى اين دو عنوان، قوى مى نمايد: يكى اين كه كراجكى هنگام نقل از كتاب إيضاح دفائن النواصب، تأكيد كرده كه موضوع آن، فضائل اهل بيت عليهم السلام از طريق اهل سنّت است. ۱ قرينه ديگر گزارش هايى است از كتاب الإبانة ۲ و إيضاح المماثلة ى او ۳ و اين كه ابن شهر آشوب در توصيف كتاب إيضاح دفائن النواصب، موضوع آن را نصوص بر ائمه عليهم السلام ذكر كرده، ۴ و محمّد باقر مجلسى نيز از آن با عنوان «المناقب ابن شاذان» ياد كرده و به ذكر آن توسط ابن شهر آشوب نيز اشاه كرده است. ۵
به هر روى، انتساب مئة منقبة به ابن شاذان، معروف است. موضوع كتاب، بيان صد مورد از فضائل و مناقب امير المؤمنين عليه السلام و اولاد او است. گويا ابن شاذان در تأليف اين كتاب، از ابن عيّاش جوهرى الهام گرفته است. روايات كتاب به موجب نسخه چاپى، با اسانيد كامل است كه مؤلّف از مشايخ حديث امامى و سنّى خود، نقل كرده است. اين كتاب، از مصادر برخى كتاب هاى حديثى و كلامى اهل سنّت است. ابو الفتح كراجكى شاگرد مؤلّف، در دو كتاب الاستنصار و كنز الفوائد، ابن طاووس در اليقين، سيّد هاشم بحرانى (معروف به توبلى) در غاية المرام و مدينة المعاجز، محمّد باقر مجلسى در بحار الأنوار، و ميرزا حسين نورى در مستدرك الوسائل، ۶ از آن نقل كرده اند. از اهل سنّت نيز احمد بن محمّد مكّى خوارزمى (م 568 ق) در دو كتاب المناقب و مقتل الحسين عليه السلام ، محمّد بن يوسف شافعى (مق 658 ق) در كتاب كفاية الطالب، و ابراهيم بن محمّد بن مؤيّد حَمَوينى خراسانى (م 730 ق) در فرائد السمطين ۷ .
1.الاستنصار، ص ۶؛ كنز الفوائد، ص ۲۵۹.
2.بحار الأنوار، همان جا.
3.خاتمة مستدرك الوسائل، ج ۳، ص ۱۳۹.
4.الذريعة، ج ۲، ص ۴۹۴.
5.مناقب آل ابى طالب، ج ۱، ص ۲۵۲.
6.الاستنصار، ص ۶؛ كنز الفوائد، ص ۶۲، ۱۲۱، ۱۲۹، ۱۸۵، ۲۰۸، ۲۲۰، ۲۵۹؛ اليقين، باب ۷۷ ـ ۸۶، ص ۲۳، ۳۱ ، ۱۰۲ ، ۱۰۳؛ غاية المرام، ج ۱، ص ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۶۷ ـ ۶۹؛ مدينة المعاجز، ج ۱، ص ۶۵ ، ۶۶، ۳۷۱ ، ۳۷۲، ۴۰۰؛ ج ۲، ص ۲۴ ، ۲۵، ۳۱۰ ـ ۳۱۴؛ بحار الأنوار، ج ۳، ص ۸ ؛ ج ۲ ، ص ۸۷؛ ج ۶، ص ۲۵۶؛ مستدرك الوسائل، ج ۱، ص ۱۷۱؛ ج ۶، ص ۷۸.
7.المناقب، ص ۳۲، ۷۰ ـ ۷۳؛ مقتل الحسين عليه السلام در مئة منقبة، ص ۸ ، مقدّمه محقّق ؛ دايرة المعارف بزرگ ? اسلامى، مدخل ابن شاذان، كفاية الطالب در مئة منقبة، همان جا؛ دايرة المعارف بزرگ اسلامى، همان جا؛ فرائد السمطين، همان جا.
