مقدّمه سيّد محمّد مهدى و سيّد حسن موسوى خرسان، در سال 1385 ق، چاپ شد. در تحقيق كتاب، به نسخه خطّى آن اشاره نشده است. به گزارش آقا بزرگ تهرانى، يك نسخه خطّى طبّ الأئمة عليهم السلام ، در كتاب خانه آستان قدس رضوى و نسخه اى ديگر، در كاظميه نزد هبة الدين شهرستانى است و در هند نيز چاپ شده است. ^۱ وى همچنين، متذكّر است كه ملّا فيض اللّه عصاره تسترى ـ كه در طبّ و نجوم صاحبْ نظر بود ـ ، در دوره ولايت فتح على خان بن واخشتوخان بها، در سال 1088 ق، طبّ الائمّة عليهم السلام را به فارسى ترجمه كرد. ^۲
اين كتاب در مصادر، با نام كتاب الطبّ ^۳ و طبّ الأئمة ^۴ ذكر شده است. انتساب طبّ الأئمة به فرزندان بسطام نيشابورى، معروف نيست و با ترديد نيز رو به رو شده؛ چنان كه در اعتبار اصل كتاب نيز ترديد شده است. ريشه اين ترديد، در چند چيز است: عدم توثيق مؤلّفان، ^۵ ضعف طريق نجاشى به آن ـ كه ابن عيّاش جوهرى است ـ ، ^۶ و ضعف اسانيد برخى از روايات آن. ^۷ با اين همه، در بحار الأنوار، وسائل الشيعة و مستدرك الوسائل، از اين كتاب نقل شده است. ^۸ اين اعتنا، بدان جهت بوده كه در اين كتاب، احكام فرعى، بسيار كم آمده و بيشتر روايات آن، و در زمينه دعا و ادويه است كه در چنين مباحثى، اسانيد قوى شرط دانسته نمى شود. ^۹

سال 1371 ش، چاپ شد.
2 . شرح مشيخة الاستبصار، سيّد حسن موسوى خرسان كه در پايان الاستبصار چاپ شده است.
3 . شرح ميرزا حسين نورى بر دو مشيخه تهذيب الأحكام و الاستبصار، كه در خاتمه مستدرك الوسائل چاپ شده است.
4 . روش هاى فقه الحديثى شيخ طوسى در الاستبصار از كمال صحرايى اردكانى (پايان نامه كارشناسى ارشد)؛
5 . الشيخ الطوسى، از حسن عيسى حكيم (رساله دكترى تاريخ اسلام)، در دانشگاه بغداد؛
6 . تنقيح أسانيد التهذيب، از سيّد حسين بروجردى، با تصحيح و تبويب مهدى تبريزى؛
7 . مشيخة الاستبصار و التهذيب و الفقيه، از ملّا شريف على بن حسن؛
8 . المعجم المفهرس لألفاظ الأحاديث عن الكتب الأربعة، گروه تحقيق مؤسّسه مطالعات و تحقيقات فرهنگى؛
9 . المعجم المفهرس لألفاظ الكتب الأربعة، عليرضا برازش؛
10 . فهرس الكتب الأربعة، سيّد احمد بن عناية اللّه حسينى زنجانى. ^۱

ط ـ متون طبّى

طبّ الأئمّة عليهم السلام

مؤلّف: ابنا بسطام نيشابورى
ناشر: انتشارات شريف رضى، قم، چاپ دوم، 1411 ق.
اين كتاب پيش از اين نيز در نجف اشرف، توسّط چاپ خانه حيدريه، با تحقيق و