فصل ششم : علوم حديث

علوم حديث كه شامل نقد حديث (چه در شكل جرح و تعديل رجال و بررسى سند و حديث چه در شكل نقد محتوايىِ آن ) ، فقه الحديث و دراية الحديث است، در اين دوره مورد توجّه عالمان شيعه بوده و درباره آنها به استثناى دراية الحديث، تأليفات جداگانه اى انجام گرفته است.

فقه الحديث

1 . معانى الأخبار

مؤلّف: شيخ صدوق
تصحيح و تعليق: على اكبر غفّارى
ناشر: مؤسّسة النشر الإسلامى (انتشارات جامعه مدرّسين)، قم، 1379 ق.
در تحقيق اين كتاب، از دو نسخه خطّى و دو نسخه چاپى استفاده شده است. يكى از دو نسخه خطّى، توسّط محمّد بن محمّد محسن بن مرتضى معروف به علم الهدى (فرزند فيض كاشانى) ، در 1073 ق ، تصحيح شده است. نسخه خطّى ديگر نيز تصحيح شده و در كتاب خانه آية اللّه نجفى مرعشى قم است با تاريخ كتابت 1287 ق. دو نسخه چاپى، همراه با علل الشرائع چاپ شده اند ؛ يكى در سال 1299 ق، و ديگرى در سال 1311 ق. ^۱

به هر روى، طبّ الائمّة عليهم السلام ، در حدود 250 باب با 409 روايت، سامان يافته است. موضوع اين كتاب، منافع و مضرّات خوردنى ها و آشاميدنى ها، راه هاى پيشگيرى از بيمارى، شيوه درمان آن است و البته دعاهاى تعويذ و ايجاد طلسم نيز در نزديك به پنجاه مورد، نقل شده است. روايات آن با اسناد كامل، از معصومان عليهم السلام نقل شده است.