وى ، در باب امامت نقل شده و پاسخ مفصّل آنها نيز آمده است. ۱
ابن شرفيّه و كتاب «عيون الحكم و المواعظ»
يكى ديگر از آثار حديثى تأليف شده در قرن ششم ، كتاب عيون الحكم و المواعظ و ذخيرة المتّعظ و الواعظ كافى الدين ابو الحسن على بن محمّد ليثى واسطى مشهور به ابن شرفيّه ، حاوى 13628 كلمه از سخنان امير المؤمنين است . واسطى ، اين كتاب را بر اساس برخى آثار كه به تدوين سخنان آن حضرت اختصاص داشته اند ، تأليف كرده است .
اطلاعاتى كه در منابع شرح حال نگارى درباره اين عالم اماميّه آمده اند ، اندك اند. بيشترين شهرت واسطى در روايت كتاب المناقب ابن مغازلى است . على بن محمّد بن حامد صنعانى ، فقيه زيدى در سال 598 ق ، در مكّه اجازه روايت كتاب ابن مغازلى را ـ كه خود از واسطى دريافت كرده ـ ، به فردى داده است .
ابن شرفيّه ، خود ، كتاب مناقب ابن مغازلى را در رجب سال 571 از قاضى عزّ الدين هبة الكريم بن حسن مشهور به ابن حبانش ، سماع كرده است . در حقيقت ، عالمان زيدى يمنى ، كتاب ارجمند ابن مغازلى را از روى نسخه اى كه ابن شرفيّه براى خود در 12 شوّال سال 585 كتابت كرده ، مى شناخته اند و تمام نسخه هاى اين كتاب كه اينك در يمن موجود است ، استنساخ هايى از نسخه كتاب شده به وسيله وى است.
افندى ، اطلاعات اندكى درباره ابن شرفيّه آورده است. ۲ به نوشته افندى ، ابن شرفيّه از بزرگان علما بوده و قطب الدين كيدرى (م بعد از 610 ق) به واسطه علاءالدين حسين بن على بن مهدى حسينى از او روايت كرده است . افندى بر اساس مطلبى در مباهج المهج كيدرى ، يكى از اساتيد روايى ابن شرفيّه را شادان بن جبرائيل قمى معرّفى كرده است.
