تأليفات
سه كتاب در زمينه كلام و فقه، به ابن خزّاز، نسبت داده شده است.
اثر چاپى: 1 . كفاية الأثر في النص على الأئمّة الإثنى عشر .
اثر ناياب: 2 . الإيضاح فى اُصول الدين على مذهب أهل البيت عليهم السلام ، كه با عنوان الإيضاح فى الاعتقاد نيز ذكر شده است. ۱
اثر نايابى كه در منابع بعدى انعكاس يافته است: 3 . الأحكام الشرعية على مذهب الإمامية. گويا اين كتاب، همان الأحكام الشيعية است كه در اختيار محمّد باقر مجلسى (م 1111 ق) بوده و وى روايتى را در باره دفن شبانه حضرت فاطمه عليهاالسلامبه دست امام على عليه السلام ، از آن نقل كرده است. ۲
15 . عيّاشى سمرقندى (م 320 ـ 329 ق)
محمّد بن مسعود بن عيّاش سمرقندى، مكنّا به ابو النضر و معروف به عيّاشى؛ محدّث، مفسّر، فقيه و رجالى. سال وفات او معلوم نيست. به قرينه آن كه وى دوست و استاد ابو عمرو كشّى (م 329 ق) و معاصر ابو جعفر كلينى (م 329 ق) بوده، شايد فوت او بين 320 تا 329 ق، اتفاق افتاده باشد. ۳ عيّاشى به پيروى از پدر، بر مذهب اهل سنّت بود و در اين مدّت، از مشايخ حديث اهل سنّت فراوان استفاده كرد. ۴ او در جوانى، به تشيّع گرويد و از مشايخ حديث كوفه، بغداد و قم حديث شنيد. ۵
عيّاشى را صادق، موثّق و از چهرهاى برجسته اماميه ۶ جليل القدر، واسع الأخبار، بصير و آگاه به روايات خوانده اند؛ ۷ اگرچه از ضعفا نيز بسيار روايت
