راهبردهای ائمه(ع) در مواجهه با ناهنجاری های اجتماعی

کتاب پاسخگوی این پرسش است:
چگونه می توان با ناهنجاری ها و کجروی ها مواجه شد که هم به درمان جامعه بینجامد و هم پیشگیری لازم تحقق یابد؟

چگونه می توان با ناهنجاری ها و کجروی ها مواجه شد که هم به درمان جامعه بینجامد و هم پیشگیری لازم تحقق یابد؟

این پژوهش برای پاسخ به این پرسش اساسی، در پنج فصل سامان یافته است. فصل اول که پس از بیان کلیات و اصول پژوهش آمده است، به زمانه ائمه(ع) می پردازد و فصل دوم به آسیب شناسی و بیان ناهنجاری های دوره آنان تا اوضاع حاكم بر دوران پیشوایان - هرچند به اجمال - شناسایی شود.

فصل سوم از جایگاه و کارکرد امام در اندیشه اسلامی شیعی سخن دارد و فصل چهارم که درباره واکنش پیشوایان در برابر ناهنجاری هاست، گوشه چشمی به حیات اجتماعی امامان، دغدغه های اصلی آنان و مبانی، راهبردها و راهکارهای آنان دارد.

آخرین فصل کتاب به موانع و بازدارنده های امام در تربیت جامعه اختصاص یافته است و در پایان، مباحث جمع بندی می شود. با این نگره که امامان به حکم اقتضائات زمان و مکان و نیازهای انسان، بر اساس راهبردهایی روشن و قابل پیروی، راهکارهایی را برای مواجهه با ناهنجاری های اجتماعی پیشه کردند که از آموزه های وحیانی برگرفته است. در این الگو، گرچه چشمی به آسمان دوخته شده است، نگاه معطوف به عرف و جامعه مغفول نمانده است.

امامان به دو معنا فرزندان زمان خویش و متأثر از آن اند؛ اول از آن جهت که در آن زمان و با امکانات و نیازها و دریافت های آن سر و کار دارند و دیگر آنکه بدوا و اصالتا برای ساماندهی آن، مأموریت یافته اند؛ هر چند همه‌زمانی بودنشان آنان را از بیان اصول انسانی و قواعد کلان فرازمانی باز نمی دارد. همان گونه که امام با زبان زمانه اش سخن می گوید، با آداب زمانه اش زندگی می کند و از خوراک و پوشش دوره اش بهره می گیرد، سنت های هنجاری زمانه اش را نیز در نظر دارد و با در نظر داشت آنها به اصلاح و هدایت جامعه می پردازد که در ضمن مباحث کتاب به تفصیل در این باره سخن به میان خواهد آمد.

امامان(ع)

تازه ها

پربازدیدترین ها

راهبردهای ائمه(ع) در مواجهه با ناهنجاری های اجتماعی

اين صفحه را برای دوستان خود ارسال کنيد