نگارش اين رساله در دو فصل به انجام رسيده است :
در فصل اوّل ، نويسنده پس از معرفى اجمالى امام عليه السلام و توضيح شرايط و مشكلات عصر امام عليه السلام ، از جهت سياسى ، اقتصادى و اعتقادى ، بيان فعاليت ها واقدامات امام عليه السلام ، شرح مواضع ايشان از جهت سياسى ، اجتماعى ، علمى و فرهنگى ، تربيتى و پرورش روحى جامعه اسلامى ، تبيين جايگاه امام عليه السلام در تثبيت مسئله امامت به وسيله خطبه ها ، مواعظ و پند و ارشاد امت ، وصيت به فرزند دلبندش ؛ ضمن تفسير قرآن و مسائل فقهى ، با ارائه كرامات ، با خبر دادن از امور غيبى و به زبان دعا ، و سرانجام ، معرفى اجمالى صحيفه سجاديه ـ كه منبع اصلى تحقيق وى است ـ ، فصل اوّل رساله خود را به اتمام مى رساند .
در فصل دوم ، با عنوان جايگاه و نقش اهل بيت عليهم السلام در صحيفه سجاديه ، تثبيت جايگاه و نقش امام را در قالب دعا به عنوان ابزارى كارآمد در آن عصر پى گيرى نموده ، با جستجوى نمونه ها در صحيفه ها و اعتقاد آنها به آيات و روايات ، جايگاه و نقش ائمه عليهم السلام را بررسى نموده است .
240 . جمع آورى روايات تطبيقى در تفاسير روايى شيعيه و تحليلى پيرامون آن ،
زهرا حسينى ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشگاه قم ، استاد راهنما : دكتر محمّد كاظم شاكر ، استاد مشاور : دكتر جعفر نكونام ، 1378 ، 304 ص .
اين پايان نامه ، شامل سه فصل است :
در فصل اوّل ، به شرح و توضيح جرى و تطبيق و جايگاه آن در تفسير قرآن پرداخته است ، و بيان نموده كه جرى و تطبيق سيرى تأويلى دارد .
در فصل دوم ، روايات تطبيق را به ترتيب سور آورده است. اين روايات را از تفاسير روايى شيعه نظير تفسير قمى ، تفسير عياشى ، تفسير منسوب به امام حسن عسكرى عليه السلام ، تفسير فرات كوفى ، تفسير نور الثقلين ، و البرهان فى تفسير القرآن ، جمع آورى كرده است .
در فصل سوم ، تحليل و نقد روايات را از نظر متن و سند ، پيگيرى نموده است. در بررسى سندى احاديث ، بيان كرده كه منابع اوليه اين روايات ، اغلب كتبى هستند كه چندان معتبر به نظر نمى رسند ، و يا اين كه تفاسير رايج مقطوع الاسناد هستند . علاوه بر اين ، حضور غلات و جاعلان حديث در اسنادِ اين روايات نمايان است .