موردى بودن خطبه را ثابت مى كند .
در فصل دوم ، در باره واقعيت و عدم واقعيت نقص ايمان زن ، و نظرات شارحان نهج البلاغه در اين زمينه ، و رسالت مادرىِ زن توضيحاتى داده است ، كه در فصل سوم نيز با ايراد بخش دوم خطبه در باره نقص عقل زن ، به بررسى معانى اصطلاحى و لغوى «عقل» و تعريف عقل از ديدگاه قرآن و احاديث پرداخته و نقصان عقل زن را در نظر بعضى از شارحان نهج البلاغه بررسى نموده است .
در فصل چهارم ـ كه در باب نقصان حظ و بهره زن است ـ اين مطلب را از نظر تاريخچه فقهى آن بررسى نموده و چگونگى پيدايش و تقسيم ارث در ميان ملل مختلف را شرح داده و رواياتى در زمينه علت نقصان ارث زن نسبت به مرد ، به عنوان استشهاد آورده است .
در فصل پنجم ، نتيجه گيرى امام على عليه السلام از مقدمات مذكور در خطبه را با عناوينى چون : آسيب پذيرى زن در مسائل سياسى ، معنى ترس از زنان شر و احتياط از خوبانشان و مسائلى از اين قبيل را مى كند .
در فصل ششم ، به بررسى تطبيقى خطبه 80 پرداخته و آن را به موردى خاص و شخصى خاص نسبت مى دهد .
فصل هفتم ، مربوط به ساير عناوينى است كه براى زن در نهج البلاغه ياد شده . وى ، اين عناوين را در لابه لاى حكمت ها ، نامه ها و خطبه هاى نهج البلاغه جستجو نموده ، شرح مى دهد .
در فصل هشتم ، به نمونه هايى از شخصيت هاى عالى انسانى در جامعه زنان ، در طول تاريخ اشاره مى كند و در فصل نهم (آخرين فصل رساله) به بررسى صفات نيك زن در احاديث پرداخته است .
295 . زندگى حضرت ابراهيم عليه السلام در روايات مدرستين ،
مليحه السادات سيّد رضا ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشكده اصول دين قم ، استاد راهنما : دكتر مجيد معارف ، استاد مشاور : دكتر منصور پهلوان ، 1380 ، 232 ص .
نگارنده ، در رساله خود بر آن است كه با بررسى آيات قرآنى ، روايات اهل بيت عليهم السلام ، روايات اهل سنّت ، و برخى كتب تاريخى ، و همچنين درپاره اى موارد با استفاده از تورات ، تصويرى از زندگى حضرت ابراهيم عليه السلام را تبيين نمايد ، كه در اين جهت ،