در بخش دوم ، با استفاده از تفاسير مختلف شيعى و سنّى ، كه در قرن هاى مختلف به نگارش درآمده اند ، تمامى 49 آيه اى را كه واژه «عقل» در آنها به كار رفته ، توضيح داده و تفسير آن را به تفصيل نگاشته است . در ادامه اين فصل ، جمع بندى مطالب گفته شده را به اختصار و اجمال بيان كرده و سه نكته اساسى در اين باب طرح نموده است .
در بخش سوم (آخرين بخش رساله) به كاربرد عقل در روايات توجّه داده ، و در طى فصول و مباحثى ، اين بحث را سامان داده است .
درپايان رساله نيز حديث معروف جنود عقل و جهل را آورده ، و نظر اسلام و تشيع را در باره عقل توضيح داده است .
338 . علّامه مجلسى و «بحار الأنوار» ،
ابوالفضل والازاده ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشگاه آزاد اسلامى (واحد تهران مركزى) ، استاد راهنما : دكتر مجيد معارف ، استاد مشاور : على اكبر غفارى ، 1382 ، 189 ص .
اين اثر ، در پنج فصل فراهم آمده است :
نگارنده ، پس از بررسى هايى در باره شخصيت علمى ـ اجتماعى علّامه مجلسى رحمه الله ، به بررسى حسب و نسب اين علّامه بزرگوار و مشايخ و شاگردان وى ، و معرفى آثار و تأليفات وى پرداخته است . همچنين ، ضمن بررسى برخى انتقادهاى وارد شده در باره ايشان ، به ارائه گزارشى در باره بحار الأنوار پرداخته است ؛ از جمله ، انگيزه و اسلوب تأليف ، بررسى توضيحات ذيل روايات ، و برخى ويژگى ها ، و انتقادات طرح شده در باره آن .
تأملى در مصادر بحار الأنوار ، گزارشى مفصّل از مقدمه اين كتاب ، دسته بندى منابع توسط علّامه مجلسى ، تبيين موضوع مصادر ، و روش علّامه مجلسى رحمه الله در معرفى مصادر ، از بحث هاى مطرح شده در فصل ديگر است .
در فصل بعد نيز به بررسى جايگاه فقه الحديث ، در كتاب بحار الأنوار پرداخته است . بحث هاى مطرح شده در اين فصل نيز عبارت اند از : هدف از شرح احاديث ، دسته بندى شروح حديثى بحار الأنوار ، ويژگى شرح هاى علّامه مجلسى بر احاديث بحار الأنوار ، و روش هاى فقه الحديثى ايشان در اين كتاب .
در پايان نيز مرورى دارد بر اهمّ ويژگى هاى بحارالأنوار وچند ديدگاه درباره كتاب.