به عنوان يك وظيفه دينى ، محبوبيت دعا نزد خالق يكتا ، جايگاه دعا در مسير خلقت ، اجابت ؛ برترين هدف از دعا ، فوايد و آثار دعا ، شرايط دعا ، بُعد اخلاقى و اجتماعى و فردى دعا و حالات نمايشى دعا ، از جمله عناوين اين قسمت است .
فصل سوم ، به معرفى صحيفه سجاديه اختصاص يافته است. در اين فصل ، در ضمنِ چهار بخش ، مباحثى همچون : جايگاه صحيفه و بررسى سلسله سند آن ، نمودار سلسله سند آن به نقل از امام باقر عليه السلام و محمّد بن زيد شهيد ، و ترجمه ها و شرح هاى صحيفه آمده است .
در فصل چهارم ـ كه موضوع اصلى پايان نامه است ـ آيات قرآنى كه در صحيفه منعكس شده ، مورد بررسى قرار گرفته اند. به ادّعاى مؤلف ، اين آيات به دو صورتِ صريح و غيرصريح (ملهم بودن كلام امام عليه السلام از آيات) در صحيفه آمده است. آيات صريح ، در چهارده دعا انعكاس يافته اند. مؤلف در اين فصل ، در كنار انعكاس متن دعاهاى صحيفه ، آيات مورد اشاره را در حاشيه آن ذكر نموده و در مواردى ، توضيحات كوتاهى ارائه نموده است.
362 . قرآن در «نهج البلاغه» ،
محمّد جواد فاضلى نيا ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران ، استاد راهنما : دكتر سيّد مرتضى آية اللّه زاده شيرازى ، استاد مشاور : دكتر آذرتاش آذرنوش ، 1379 ، 103ص .
بيان اوصاف كتاب خدا در كلمات اميرمؤمنان عليه السلام ، بيانات تفسيرگونه حضرت در خصوص آيات قرآنى و سور آن ، اقتباس و تضمين آيات قرآن در كلام حضرت و استشهاد و استدلال به آنها ، از مباحثى است كه در اين پايان نامه ، مورد بررسى قرار گرفته است .
نگارنده ، پايان نامه خود را در چهاربخش اصلى تدوين كرده است :
بخش اوّل پايان نامه وى ، شامل مسائلى پيرامون نهج البلاغه و معرفى آن ، تنوع موضوعى در نهج البلاغه و گوناگونى آن ، بررسى علل جاودانى نهج البلاغه و نظر متفكران ، شرح حال مختصرى از سيّد رضى رحمه الله ، ذكر اسامى صاحبان اجازه روايت و حافظان نهج البلاغه ، شروحى كه به نگارش درآمده ، بررسى اسناد و مدارك نهج البلاغه و كتاب هاى نوشته شده در اين موضوع است .
در بخش دوم ، به طرح و بررسى شايستگى على بن ابى طالب عليه السلام و اهل بيت عصمت و