در بخش چهارم ، كه به بررسى مواضع اهل بيت عليهم السلام در مقابل اصحاب حديث و تفاوت هاى تفسيرى اين دو اختصاص يافته است ، پس از معرفى بزرگان اصحاب حديثِ معاصرِ هر يك از امامان شيعه عليهم السلام ، تفاوت هاى موجود در منابع و روش هاى تفسيرى اين دو جريان را بررسى كرده ، و مباحث اعتقادى محورهاى اصلى اختلافات تفسيرى را معرفى نموده است .
418 . موعظه و اندرز در «نهج البلاغه» ،
معصومه عباسى ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشكده اصول دين تهران ، استاد راهنما : دكتر منصور پهلوان ، استاد مشاور : دكتر مجيد معارف ، 1382 ، 228 ص .
آيا هر كس حق موعظه دارد و از او پذيرفته مى شود؟ صفات و شرايط واعظ چيست؟ آيا نهج البلاغه مواعظ جامعى براى آحاد مختلف اجتماع دارد؟ آيا مواعظ نهج البلاغه ، مسائل دنيوى و اخروى و فردى و اجتماعى را دربرمى گيرد؟ آيا گوينده اين مواعظ به آن عمل مى كرده است ؟
اين رساله ، در دو بخش كلّى ، به پاسخ اين پرسش ها پرداخته است :
در بخش اوّل ، ضمن بيان كلّياتى در باب موعظه و تعريف آن ، فراق موعظه را با حكمت و خطابه و تعليم بيان نموده ، و سيماى موعظه را از ديدگاه قرآن و روايات و از ديد نهج البلاغه (خصوصا) بررسى نموده است .
در بخش دوم ، وارد بحث مواعظ نهج البلاغه شده است . نخست ، به بررسى معناى كلمه «ذكر» پرداخته و پس از بيان اقسام و مراتب ذكر ، آثار ذكر ، موانع ياد خدا و سيماى اهل ذكر ، به توضيح واژه «تقوا» و مراتب آن ، و همچنين تقوا از ديدگاه امام على عليه السلام در نهج البلاغه پرداخته است .
از ديگر مطالب مورد بحث وى در اين بخش ، مفهوم تفكر ، زهد و پرهيز از دنياپرستى ، توكل، پرهيز از هواپرستى،ياد مرگ، صبر و استقامت وعبرت از سرگذشت پيشينيان است، كه ضمن توضيح هر يك از اينها، ديدگاه امام على عليه السلام را در باب آنها متذكر شده است.
419 . مهدى موعود(عج) در قرآن و احاديث ،
شهربانو فرّخى نژاد ناصرى ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشكده الهيات دانشگاه آزاد اسلامى تهران شمال ، استاد راهنما : على اكبر غفارى ، استادان مشاور : دكتر سيّد محمّد باقر حجتى و عدنان طهماسبى ، 1375 ، 204 ص.
