اين رساله ، از مقدمه و دو بخش تشكيل شده است :
بخش اوّل، شامل پنج فصل است: در فصل اوّل، به معناى «نسيان» (لغوى و اصطلاحى)، و تبيين مرز ميان نسيان سهوى و عمدى ، و نسيان از منظر آيات و روايات ، اشاره كرده است .
در فصل دوم ، به زير مجموعه هاى نسيان عمدى ، يعنى نسيان ممدوح و مذموم ، و موارد هر كدام پرداخته است .
در فصل سوم ، به نسيان انبيا اشاره كرده ، و آيات وارده در اين زمينه را مورد بررسى قرار داده است .
در فصل چهارم ، به ريشه يابى نسيان پرداخته ، و علل و عوامل نسيان از ديدگاه قرآن وروايات را مورد بررسى قرار داده است .
در فصل پايانى از بخش اوّل نيز به عوامل نسيان زدا و راه هاى مقابله با نسيان و درمان آن پرداخته است. اما در بخش دوم ، اين رساله ، به آثار نسيان وتبعات آن اشاره نموده ، كه براى هر كدام از انواع نسيان طى فصل هاى جداگانه ، آثارى برشمرده و در نهايت ، به جمع بندى مطالب و نتيجه گيرى اشاره نموده است.
421 . نصايح پدران به فرزندان در قرآن و حديث ،
خديجه فلسفى ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشكده اصول دين قم ، استاد راهنما : دكتر مجيد معارف ، استاد مشاور : دكتر سيّد كاظم عسكرى ، 1381 ، 143 ص .
معرفى روش موعظه و نصيحت ، به عنوان يكى از روش هاى تربيتى در دعوت انسان ها به دين ، بررسى جنبه هاى مختلف موعظه و نصيحت ، و بازشناسى اهمّ نصايح پدران به فرزندان در قرآن و حديث ، اهداف كلّى اين تحقيق را دربردارد .
نگارنده ، مطالب اين پايان نامه را در چهار بخش تنظيم نموده است :
در بخش اوّل ، كلّياتى درباب مفاهيم كليدى تحقيق ، از قبيل «نصيحت» از نظر لغوى وكاربرد قرآنى ، «موعظه» از نظر لغوى وكاربرد قرآنى ، «وصيت» از نظر لغوى وكاربرد قرآنى ، «اَب» از نظر لغوى وكاربرد قرآنى ، و «ابن» از نظر لغوى وكاربرد قرآنى را مطرح نموده است .
بخش دوم را در دو فصل، به عوامل، اركان و ويژگى هاى موعظه پرداخته است .
بخش سوم ، در باب جايگاه نصيحت در نظام تربيتى اسلام است . نقش موعظه