را در چهار بخش تنظيم نموده است . كاربرد روايات در آيات الاحكام عبادات، معاملات ، احوال شخصيه ، جنايات ، حدود و تعزيرات ، از مطالب اين بخش هاست .
در آخرين قسمت اين رساله، ضمن جمع بندى، نتايج به دست آمده را توضيح داده است.

433 . نقد و بررسى روش و ديدگاه ابن جوزى در باب فضائل اهل بيت عليهم السلام در كتاب «الموضوعات» ،

فاطمه مرضيه حسينى كاشانى ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشكده اصول دين قم ، استاد راهنما : حجة الاسلام مهدى مهريزى ، استاد مشاور : دكتر ناصر رفيعى محمّدى ، 1385 ، 227 ص .
نگارنده ، در اين تحقيق در پى بررسى و نقد روش و ديدگاه ابن جوزى در تميز احاديث موضوع در باب فضائل اهل بيت عليهم السلام در كتاب الموضوعات توجّه نموده است . هدف نگارنده ، از يك سو شناساندن ملاك هاى مناسب در نقد احاديث ، نماياندن راه صحيح به كارگيرى آنها و از سوى ديگر ، بررسى صحّت و سقم نظرات ابن جوزى در باب فضائل اهل بيت عليهم السلام و دفاع از احاديثى است كه به اشتباه موضوع شمرده شده اند .
در اين جهت ، پس از بيان كلّياتى در باره حديث موضوع ، شواهد وجود آن و علل پيدايش و گسترش آن در فصل نخست ، به تبيين معيارهاى لازم در بررسى اسناد و قبول احاديث در فصل دوم پراخته است .
پس از آن ، به منظور بررسى مناقشات سندى ابن جوزى ، ابتدا چگونگى جرح هاى وى را در فصلى جداگانه مورد مداقه قرار داده است . سپس ، اشكالات متنى و سندى او را در باره تك تك احاديث ، مطرح كرده و به نقد آن پرداخته كه حاصل آن برملا شدن خطاهاى متعدد ابن جوزى در موضوع شمردن احاديث اين باب است .
در پايان ، به اين نتيجه رسيده كه از جمع بندى اين خطاها و مطالعه در ويژگى ابن جوزى ، معلوم مى گردد كه ريشه همه خطاهاى او تعصب مذهبى و نگاه يكسويه او به احاديث است ، كه مانع از به كارگيرى صحيح ملاك هاى نقد حديث بوده ؛ ملاك هايى كه خود به درستى آن صحّه گذاشته است .

434 . نقد و بررسى روش هاى تشخيص حديث موضوع ،

امير جودوى ، دكترى علوم قرآن و حديث ، دانشكده علوم انسانى ، دانشگاه تهران ، استاد راهنما : جعفر سامى الدبونى ، استاد مشاور : دكتر سيّد مرتضى آية اللّه زاده شيرازى و دكتر آذرتاش آذرنوش ، 234 ص .

در فصل هفتم ، به ويژگى هاى تفسير قرآن به قرآن علّامه طباطبايى رحمه اللهپرداخته ، و در مورد غرر آيات ، عام و خاص ، مجمل و مبين ، مطلق و مقيد ، ضميمه نمودن آيات شبيه و نظير و جمع بين آنها ، و بيان وجوه معانى مفرده به وسيله آيات قرآنى ، در تفسير الميزان ، مطالبى ارائه نموده است .

432 . نقد و بررسى ديدگاه هاى پيرامون نقش، كاربرد و اعتبار روايات تفسيرى ،

على احمد ناصح ، دكترى علوم قرآن و حديث ، مركز تربيت مدرس دانشگاه قم ، استاد راهنما : آية اللّه محمّد هادى معرفت ، استادان مشاور : دكتر سيّد محمّد باقر حجتى و دكتر محمّد على مهدوى راد ، 1382 ، 247 ص .
اين تحقيق ، حول محور اين سؤال است كه آيا به وسيله خبر واحد ، رأى و نظر معصوم براى ما قابل دريافت است يا نه؟ همچنين ، نقد و بررسى ديدگاه ها پيرامون نقش ، كاربرد و اعتبار اين روايات ، در اين رساله آمده است .
نگارنده ، رساله خود را در سه فصل و يك خاتمه سامان داده است :
در فصل اوّل ، اعتبار و حجيت روايات تفسيرى را توضيح داده است . وى ، ضمن تقرير محل بحث ، نخست ديدگاه كسانى را كه قائل به عدم حجيت اند ، از متقدمان و متأخران ، ذكر كرده و پس از نقد آن ، به بررسى ديدگاه موافقان حجيت روايات تفسيرى پرداخته است .
فصل دوم را به تشريح نقش و كاربرد روايات تفسيرى در غير آيات الاحكام اختصاص داده ، و آن را به پنج بخش تقسيم نموده است : بخش اوّل ، در باب كاربرد روايات در اثبات چينش توفيقى آيات است ، كه روايات آن به چهار دسته تقسيم مى شود .
بخش دوم ، در باره كاربرد روايات در اثبات جاودانگى و استفاده از مفاهيم گسترده آيات است ، كه دو دسته از روايات ، مربوط به اين بخش است .
در بخش سوم ، به توضيح كاربرد روايات در تعيين مبهمات آيات پرداخته كه ، به تناسب ، دانش «مبهمات» قرآن ، «مبهم» در لغت و اصطلاح ، اهمّيّت و فايده دانش مبهمات ، علت وجود مبهمات در قرآن و دسته بندى مبهمات قرآن را توضيح داده است .
كاربرد روايات در استخراج روش هاى تفسيرى معصومان عليهم السلام ، مطالب بخش چهارم را تشكيل مى دهد .
كاربرد روايات در تبيين واژه ها و مفردات آيات ، از مطالب بخش پنجم اين فصل است .
نگارنده ، در فصل سوم ، به بحث كاربرد روايات در آيات الاحكام پرداخته ، و اين فصل