از ديدگاه روايات تفسيرى شيعه و اهل سنّت ، چه تعداد از آيات قرآن ، مربوط به امام مهدى(عج) مى شود ؟ اين روايات ، چه وجه اشتراك يا افتراقى با يكديگر دارند و از نظر سند ، چه وضعيتى دارند؟ اين رساله ، در چهار فصل تنظيم شده است :
در فصل اوّل ، به اين موضوعات پرداخته است : معناشناسى تفسير ، معناشناسى تأويل ، بررسى حجيت سنّت اهل بيت عليهم السلام در تفسير قرآن و بررسى حجيت قول صحابه در تفسير قرآن .
در فصل دوم به بررسى آياتى پرداخته كه فريقين ، در ذيل آنها ، رواياتى تفسيرى در باره امام مهدى(عج) نقل كرده اند . اين آيات ـ كه تعدادشان بالغ بر هشت آيه است ـ را به ترتيب ، از ابتدا تا انتهاى قرآن بررسى كرده است .
فصل سوم ، مربوط به آياتى است كه درذيل آنها ، فقط در منابع روايى اهل سنّت ، رواياتى تفسيرى در باره امام زمان عليه السلام نقل شده است . در اين فصل ، مراحل چهارگانه تشريح واژگان دشوارياب ، ديدگاه تفسيرى فريقين ، نقل روايات تفسيرى به صورت دسته بندى شده و بررسى روايات از حيث محتوا و سند را تبيين نموده است .
در فصل چهارم ، از 326 آيه كه در ذيل آنها ، در مصادر روايى شيعه ، رواياتى تفسيرى در باره امام مهدى(عج) وارد شده ، و همچنين تعداد اين روايات در ذيل هر آيه ، فهرستى به صورت جدول ارائه نموده است .
93 . بررسى تطبيقى شيوه هاى جمع آورى كتاب هاى حديثى ،
نسرين كرد نژاد ، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشگاه قم ، استاد راهنما : دكتر محمّد تقى ديارى ، استاد مشاور : دكتر فتحيه فتاحى زاده ، 1384 ، 447ص .
در اين پايان نامه با جستجو در كتاب هاى حديثى شيعه و اهل تسنّن ، به استخراج شيوه هاى رايج تدوين كتب حديثى اقدام شده ، و اين شيوه ها در دو دسته كلّى ، بر اساس دو معيار محتوايى و شكلى بررسى شده است . همچنين ، تفاوت هاى موجود در امر تدوين حديث در دو مكتب شيعه و اهل سنّت را بيان كرده است . محور اصلى در اين پايان نامه ، اين سؤال است : مهم ترين شيوه هاى تدوين كتب حديثى شيعه و اهل سنّت كدام است و آيا بين روش هاى تدوين حديث در اين دو مكتب تفاوت وجود دارد؟
براى پاسخ به اين پرسش ، سه فصل در نظر گرفته شده است :
در فصل اوّل ، با عنوان كلّيات ، به بررسى طرح تحقيق ، اهمّيّت موضوع ، پيشينه تحقيق ،
