استنادهای کلامی امامرضا (علیهالسلام) به آیات قصص در حوزه امامت
سال
1397 / شماره پیاپی
24 /
صفحه
157 - 184
چکیده :
آیات تطهیر، ولایت، اولیالأمر، تبلیغ و آیات مشهور دیگر از دیرباز بخشی از مشهورترین استنادهای کلامی امامیه بوده است. آیات قصص کمتر مورد توجه مفسران و متکلمان امامی قرار گرفته است، در حالی که ائمه اطهار (علیهمالسلام) در تبیین و دفاع از آموزه امامت عنایت بسیاری به قصص قرآن داشتهاند. در این نوشتار تلاش شده با تکیه بر روایات امامرضا (علیهالسلام) در مصادر روایی متقدم، بهمنظور بازسازی الگوی استنباط و استناد کلامی و دستیابی به شیوههای پاسخگویی به شبهات کلامی در حوزه امامت، استنادهای تفسیری ـ کلامی امام به آیات قصص در حوزه امامت بررسی و تبیین شود. استناد امامرضا (علیهالسلام) به اینگونه از آیات را میتوان یک رویکرد مهم در تفسیر کلامی دانست در حالیکه در فضای علمی اهل سنت، گفتمان اسرائیلیات در تفسیر قصص قرآن حاکمیت دارد. بررسیها نشان مىدهد عصمت امام، جریان امامت در ذریه ابراهیم (علیهالسلام) علم لدنّی امام، دیدن و نشناختن امام، پذیرش ولایتعهدی و تفاوت معنی آل و امت، مهمترین مباحث کلامی حضرت در استناد به قصص قرآن است. سویه تأویلی حضرت رضا (علیهالسلام) به آیات قصص، یکی دیگر از مباحثی است که در این نوشتار به آن پرداخته شده است.
کلیدواژههای مقاله :امامرضا (علیهالسلام)؛ قصص قرآن؛ استنادهای کلامی؛ تفسیر کلامی؛ عصمت