1.امام حسن عليه السلام ، در نيمه رمضان سال دوم يا سوم هجرى در مدينه به دنيا آمد و در ۲۸ صفر سال ۴۹ يا ۵۰ هجرى در مدينه با سمّ به شهادت رسيد و در قبرستان بقيع به خاك سپرده شد . پدر بزرگوارشان ، حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام و مادرشان ، حضرت فاطمه(س) است . لقب مشهور حضرت ، «مجتبى» و كنيه ايشان ، «ابو محمد» است . حضرت فرزندان متعددى داشتند كه برخى در كربلا به شهادت رسيدند . آن بزرگوار به همراه برادرش ، امام حسين عليه السلام در ماجراى مباهله پيامبر با مسيحيان نجران حضور داشت و در زمان خلافت پدرش ، يار و ياور ايشان در همه صحنه هاى نبرد و زندگى بود . خلافت كوتاه حضرت مصادف با اقتدار حكومت امويان در شام و قوت گرفتن خوارج در عراق از يك سو و كاستى و سستى شيعيان از سوى ديگر بود . فرو پاشى سپاه سست رأى و ناهمگون عراق پس از حركت براى نبرد با معاويه ، امام را به سردارى بى سپاه تبديل كرد و در پى آن امام براى حفظ اساس تشيع به صلح تحميلى تن در داد . حضرت بقيه دوران امامت نُه ساله خود را در مدينه گذراند . برخى از خطبه ها و سخنان ايشان در كتاب «تحف العقول» آمده است .

1.نزهة الناظر : ۷۱ / ۱ ، العدد القويّة : ۳۷ / ۳۳ ، بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۱۵ / ۱۱ .

2.تحف العقول : ۲۲۵ ، نثرالدرّ : ۱ / ۳۳۳ ، نزهة الناظر : ۷۱ / ۳ ، العدد القويّة : ۳۷ / ۳۴ ، بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۱۵ / ۱۱ .

3.نزهة الناظر : ۷۱ / ۴ ، غرر الحكم : ۷۹۵۸ عن الإمام علي عليه السلام ، العدد القويّة : ۳۷ / ۳۵ ، بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۱۵ / ۱۱ .

4.نزهة الناظر : ۷۲ / ۷ ، العدد القويّة : ۳۷ / ۳۸ ، بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۱۵ / ۱۱ .

5.نزهة الناظر : ۷۲ / ۸ ، شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ۲۰ / ۳۲۸ / ۷۵۶ بحارالأنوار : ۷۸ / ۱۱۵ / ۱۱ .