1.امام محمّد بن على باقر عليه السلام ، در اوّل ماه رجب سال ۵۷ هجرى در مدينه به دنيا آمد ، ۵۷ سال زيست و در هفتم ذى الحجه سال ۱۱۴ هجرى در همان جا از دنيا رفت و در قبرستان بقيع به خاك سپرده شد . پدر بزرگوار ايشان ، امام سجاد عليه السلام و مادرشان فاطمه دختر امام حسن عليه السلام و از اين رو ، نجيب الطرفين و ابن الخيرتين ناميده مى شد . آن حضرت به باقر العلوم شهرت داشت و كنيه مباركش ، ابو جعفر بود . فرزندان ايشان عبارت اند از : جعفر (امام صادق عليه السلام ) ، عبد اللّه ، ابراهيم ، عبيداللّه ، على ، زينب و امّ سلمه . بخشى از دوره امامت آن حضرت ، مقارن با تبليغات سرّى بنى عبّاس و درگيرى آنان با بنى اميّه بود . اين امر به همراه آزادسازى رسمى كتابت حديث در آغاز سده دوم هجرت ، فرصتى مناسب براى نشر دين و تعليم و تربيت در اختيار ايشان گذارد تا تمدّن بشرى را با موشكافى هاى عالمانه ، براى هميشه مرهون خويش كند و دوران بيست ساله امامتش بر تارك تابناك دوره طلايى اسلام بدرخشد . احاديث امام باقر عليه السلام در همه كتاب هاى حديثى شيعى از كتب اربعه تا تحف العقول و بحار الأنوار به چشم مى آيد . دنيا را بهاى خود نبيند .

1.في نسخة «ب» : «تقرب» .

2.نثر الدرّ : ۱ / ۳۴۳ ، نزهة الناظر : ۹۹ / ۱۵ ، كشف الغمة : ۲ / ۳۶۰ ، كنز الفوائد : ۱ / ۵۵ نحوه ، بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۸۸ / ۳۴ .

3.تكرّر لفظ «التعايش» في كلتا النسختين ، وما أثبتناه من نسخة الجباعي والمصادر الاُخرى .

4.البيان والتبيين : ۱ / ۸۴ وفيه «مل ء مكيال» بدل «مثل مكيال» ، تحف العقول : ۳۵۹ عن الإمام الصادق عليه السلام، نثر الدرّ : ۱ / ۳۴۴ ، نزهة الناظر : ۱۰۰ / ۱۸ ، كشف الغمّة : ۲ / ۳۶۲ ، بحار الأنوار : ۷۴ / ۱۶۷ / ۳۴ .

5.نزهة الناظر : ۱۰۱ / ۲۳ ، بحار الأنوار : ۷۸ / ۱۸۸ / ۳۵ وفي كليهما «قبيحة» بدل «جهل» وفي نسخة الجباعي «قحة».