۱۰۸.مردى مسيحى را كه با سيدّه اى زنا كرده بود نزد مأمون آوردند همين كه مامون را ديد مسلمان شد ، پس فقيهان نظر دادند : اسلام آن چه را پيشتر كرده بود از ميان برد .
مامون نظر امام رضا عليه السلام را جويا شد . امام عليه السلام فرمود : او را بكش كه وى تا آنگاه كه عذاب را نديد اسلام نياورد .
خداوند متعال مى فرمايد : « و چون عذاب ما را ديدند گفتند به خداوند ايمان آورديم .»

۱۰۹.مصاحبتت با حاكم ، با احتياط و با دوست ، با فروتنى و با دشمن ، با پرهيز و با توده مردم ، با خوشرويى باشد .

۱۱۰.خواست ، همّت گماردن به چيزى است و اراده ، تمام كردن آن .

۱۰۸.اُتِيَ المَأمونُ بِنَصرانِيٍّ زَنى بِهاشِمِيَّةٍ ، فَلَمّا رَآهُ ، أسلَمَ . فَقالَ الفُقَهاءُ : أهدَرَ الإِسلامُ ما قَبلَهُ . فَسَأَلَ الرِّضا عليه السلام ، فَقالَ : اقتُلهُ ؛ فَإِنَّهُ ما أسلَمَ حَتّى رَأَى البَأسَ ، قالَ اللّهُ تَعالى : «فَلَمّا رَأَوا بَأسَنا قالوا آمَنّا بِاللّهِ»^۱ . ^۲

۱۰۹.اِصحَبِ السُّلطانَ بِالحَذَرِ ، وَالصَّديقَ بِالتَّواضُعِ ، وَالعَدُوَّ بِالتَّحَرُّزِ ^۳ ، وَالعامَّةَ بِالبِشرِ . ^۴

۱۱۰.المَشِيَّةُ الاِهتِمامُ بِالشَّيءِ ، وَالإِرادَةُ إتمامُ ^۵ ذلِكَ ^۶