پیامبر(ص) زنی را که خوب شوهرداری کرده بود، از کارگزاران خداوند شمرد.
کتاب من لا یحضره الفقیه:
جاءَ رَجُلٌ إلی رَسولِ اللّهِ(ص) فَقالَ: إنَّ لی زَوجَةً إذا دَخَلتُ تَلَقَّتنی، وإذا خَرَجتُ شَیعَتنی، وإذا رَأَتنی مَهموما قالَت: ما یهِمُّک؟ إن کنتَ تَهتَمُّ لِرِزقِک تَکفَّلَ لَک بِهِ غَیرُک، وإن کنتَ تَهتَمُّ بِأَمرِ آخِرَتِک فَزادَک اللّهُ هَمّا.
فَقالَ رَسولُ اللّهِ(ص): إنَّ للّه عُمّالاً وهذِهِ مِن عُمّالِهِ، لَها نِصفُ أجرِ شَهیدٍ.[۱]
کتاب من لا یحضره الفقیه:
مردی نزد پیامبر خدا(ص) آمد و گفت: زنی دارم که هر گاه وارد [خانه] می شوم، به استقبالم می آید و هر گاه [از خانه] خارج می شوم، بدرقه ام می کند و هر گاه مرا اندوهگین می بیند، می گوید: چرا اندوهگینی؟ اگر غمِ روزی ات را می خوری، غیر تو (خداوند)، آن را برایت ضمانت کرده است و اگر غم آخرتت را داری، پس خداوند بر اندوهت بیفزاید.
پیامبر خدا(ص) فرمود: «خداوند، کارگرانی دارد و این زن، یکی از کارگران اوست. برای او نصف پاداش شهید در نظر گرفته شده است».
[۱]. کتاب من لا یحضره الفقیه: ج ۳ ص ۳۸۹ ح ۴۳۶۹، مکارم الأخلاق: ج ۱ ص ۴۳۸ ح ۱۵۰۰ نحوه،عوالی اللآلی: ج ۳ ص ۲۹۱ ح ۵۲، وسائل الشیعة: ج ۱۴ ص ۱۷ ح ۱۴ ؛ کنزالعمّال: ج ۱۶ ص ۴۱۰ ح ۴۵۱۵۰ نقلاً عن الخرائطی فی مکارم الأخلاق عن عبداللّه الوضّاحی، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۱۸ ص ۴۷۴.
