احادیث داستانی ازدواج امام علی(ع) با حضرت فاطمه(س)

الإمام زین العابدین(ع):

خَطَبَ النَّبِی(ص) حینَ زَوَّجَ فاطِمَةَ(ع) مِن عَلِی(ع) فَقالَ:

الحَمدُ للّهِ المَحمودِ بِنِعمَتِهِ، المَعبودِ بِقُدرَتِهِ، المُطاعِ بِسُلطانِهِ، المَرهوبِ مِن عَذابِهِ، المَرغوبِ إلَیهِ فیما عِندَهُ، النّافِذِ أمرُهُ فی سَمائِهِ وأرضِهِ؛ ثُمَّ إنَّ اللّهَ عز و جل أمَرَنی أن اُزَوِّجَ فاطِمَةَ مِن عَلِی، فَقَد زَوَّجتُهُ عَلی أربَعِمِئَةِ مِثقالِ فِضَّةٍ إن رَضِی بِذلِک عَلِی.

ثُمَّ دَعا(ص) بِطَبَقِ بُسرٍ، ثُمَّ قالَ: اِنتَهِبوا، فَبَینا نَنتَهِبُ إذ دَخَلَ عَلِی(ع) فَتَبَسَّمَ النَّبِی(ص) فی وَجهِهِ، ثُمَّ قالَ: یا عَلِی، أعَلِمتَ أنَّ اللّهَ عز و جل أمَرَنی أن اُزَوِّجَک فاطِمَةَ، فَقَد زَوَّجتُکها عَلی أربَعِمِئَةِ مِثقالِ فِضَّةٍ إن رَضیتَ، فَقالَ عَلِی(ع): رَضیتُ بِذلِک عَنِ اللّهِ عز و جل وعَن رَسولِهِ.

فَقالَ النَّبِی(ص): جَمَعَ اللّهُ شَملَکما، وأسعَدَ جَدَّکما، وبارَک عَلَیکما، وأخرَجَ مِنکما کثیرا طَیبا.[۱]

امام زین العابدین(ع):

پیامبر(ص) هنگامی که فاطمه(ع) را به عقد ازدواج علی(ع) در آورد، خطبه آن را چنین خواند: «سپاس، خداوندی را سزاست که به واسطه نعمت هایش سپاس گزارده می شود، به واسطه قدرتش پرستیده می شود، به خاطر سلطنتش از او فرمان می بَرند، از عذابش می ترسند، پاداش هایش را از او طلب می کنند، و فرمانش در آسمان و زمین، جاری است! خداوند عز و جل به من دستور داد که فاطمه را به همسری علی در آورم. من نیز او را با [مهریه] چهارصد مثقال نقره، به همسری او در آوردم، اگر علی به آن [مقدار]، راضی باشد».

سپس طبقی خرمای نارس خواست و فرمود: «تاراج کنید!». در همان حال که به طرف سینی حمله می بردیم، علی(ع) وارد شد. پیامبر(ص) به روی او لبخند زد. سپس فرمود: «ای علی! آیا می دانی که خداوند عز و جل به من دستور داد که فاطمه را به همسری تو در آورم؟ اینک من او را با مهریه چهار صد مثقال نقره، به همسری تو در آوردم، اگر تو راضی باشی».

علی(ع) فرمود: «راضی ام به رضای خداوند عز و جل و پیامبر او».

پیامبر(ص) فرمود: «خدا همواره شما را با هم بدارد و خوش بختتان بگرداند و به هر دوی شما برکت دهد و نسل بسیار و پاکی را از شما به دنیا بیاورد!».

[۱]. مکارم الأخلاق: ج ۱ ص ۴۵۱ ح ۱۵۴۵، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۳ ص ۳۷۴.