پیامبر اکرم(ص) علت نابودی پیشینیان را این شمرده که آنها حد را تنها بر ضعیفان جاری می ساختند.
الإمام الصادق عن أبیه عن آبائه(ع):
إنَّ رَسولَ اللّهِ(ص) اُتِی بِامرَأَةٍ لَها شَرَفٌ فی قَومِها قَد سَرَقَت، فَأَمَرَ بِقَطعِها. فَاجتَمَعَ إلی رَسولِ اللّهِ(ص) ناسٌ مِن قُرَیشٍ فَقالوا: یا رَسولَ اللّهِ، تَقطَعُ امرَأَةً شَریفَةً مِثلَ فُلانَةَ فی خَطَرٍ یسیرٍ؟!
قالَ: نَعَم، إنَّما هَلَک مَن کانَ قَبلَکم بِمِثلِ هذا؛ کانوا یقیمونَ الحُدودَ عَلی ضُعَفائِهِم ویترُکونَ أقوِیاءَهُم وأشرافَهُم، فَهَلَکوا.[۱]
امام صادق(ع) ـ به نقل از پدرش، از پدرانش(ع) ـ:
زنی را که از طبقه اشراف قومش بود، به جرم دزدی نزد پیامبر خدا آوردند. ایشان دستور داد تا دست او را قطع کنند. عدّه ای از قریش، نزد پیامبر خدا آمدند و گفتند: ای پیامبر خدا! دست زنی [از خاندانی] شریف چون فلانی را به خاطر یک کار کوچک، قطع می کنی؟!
فرمود: «آری. پیشینیان شما، در حقیقت، به سبب همین چیزها نابود شدند: حدود را در باره ضعیفانشان اجرا می کردند و در مورد قدرتمندان و بزرگانشان اجرا نمی کردند و به همین دلیل، نابود شدند».
[۱]. دعائم الإسلام: ج ۲ ص ۴۴۲ ح ۱۵۳۹، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۳ ص ۸۸.
