شرح دعای عرفه

دعای عرفه از دعاهای نقل شده از سید الشهداست و به خاطر تلاوت آن در سرزمین عرفات، به دعای عرفه مشهور شده است.

دعای عرفه از دعاهای نقل شده از سید الشهداست و به خاطر تلاوت آن در سرزمین عرفات، به دعای عرفه مشهور شده است. این دعا را کفعمی و سید ابن طاووس در کتاب های خود آورده اند و از جمله دعاهایی است نغز و مضامین بسیار عالی دارد و امام حسین(ع) در آن خداوند را با اوصافش ستوده و از خلق، صنع و قدرت و اجابت خداوند سخن گفته و از اینکه خداوند او را از ارحام پاک و در دوران بعثت رسول خدا پدید آورده، سپاس گفته است.

در این دعا، توحید ناب امام تجلی خاص پیدا کرده و همه بودها و نمودها به ذات خداوند نسبت داده شده است. نیز اتمام نعمت خداوند و احسان او بیان شده و از اینکه جوارح و اعضای بدن و احشا و قلب و گوشت و خون و پوست و رگ را خداوند آفریده و منت گذاشته تا او را سپاس بتوان گفت، تمجید شده است، و آنگاه خواسته های دینی و معنوی و درخواست مدد از خدا و نجات از بلا و غم و علو درجه در قیامت و حفظ آبرو و پایان کار و عاقبت، مطرح گردیده است، و سپس خداوند به صفات خود، خوانده شده و عطایایی که به پیامبران پیشین داده، بازگویی گردیده، و از او درخواست آمرزش شده و با یاد اوصاف او، تسبیح و تقدیس گردیده و سرانجام، از خداوند طلب شده است که آنچه سزاوار اهلیت آن است، آن را فراهم آورد.

شارح و مترجم، فراز به فراز دعا را نقل و آنگاه به مناسبت طرح هر موضوعی آنها را شرح کرده و ابعاد هر موضوعی را واکاویده است. در این شرح و تفسیر، مطالبی بسیار فراتر از یک شرح معمولی سخن گفته شده و شارح تلاش کرده که هر مفهومی که مطرح شده، در باره آن، تمام سخن را بگوید.

از نوشته های دانشمندان اسلامی در این شرح بهره گرفته شده و نویسنده برای ایجاد جذابیت و تأثیر گذاری آن، از اشعار شاعران، نیز سود جسته است. وی در آغاز در باره دعا، معنا و ماهیت آن در قرآن و در روایات، آداب و شرایط آن و تأثیر آن در تغییر قضا سخن گفته است. در پایان کتاب، چند فهرست فنی آمده است.

تازه ها

پربازدیدترین ها

شرح دعای عرفه

اين صفحه را برای دوستان خود ارسال کنيد