مهمتر آنکه از این گزارش به انعکاس میزان توجه خاص صاحبان جوامع به میراث مورد اعتماد او نیز خواهیم رسید.
حدید بن حکم
همه روایات او از امام صادقعلیه السلام است و کتاب او را محمد برقی نقل کرده است. نجاشی او را «ثقة وجه متکلم» میخواند. متکلم بودن وی از نشانههای کم روایتی اوست. همه هفت روایت او در کافی به نقل از احمد اشعری و احمد برقی ـ اما نه به واسطه محمد بن خالد ـ منتقل شده است.۱
زکریابن آدم بن عبدالله
او را نجاشی «ثقة جلیل عظیم القدر و کان له وجه عند الرضاعلیه السلام»۲ معرفی میکند. او نیز به جهت تصدی منصب وکالت، راوی کم روایت شناخته میشود. بیشتر روایات وی از امام رضاعلیه السلام است، اما محمد بن خالد در طریق کتاب مسائل او از ایشان نیست، و تنها سه روایت از هشت روایت او در کافی را برقی نقل کرده است.
سعد بن سعد الأحوص
غالب تراث سعد، فقهی است. او نیز ثقه است و بیشتر روایاتش را محمد بن خالد نقل کرده است. برقی ۲۵ روایت از ۳۳ روایت سعد در کافی، ۲۶ روایت از مجموع ۴۴ روایت وی در تهذیب، و در محاسن دو روایت از وی نقل کرده است. تنها در کتاب بصائر، عباد بن سلیمان گوی سبقت را از برقی ربوده و هفده روایت از سعد نقل کرده است.
عبدالملک بن هارون بن عنتره
او با عبارت بلندی توثیق شده است، اما مشکلی در او باعث شده هیچ انعکاسی از روایات او در کتب اربعه نباشد. به تصریح نجاشی او «کوفی ثقة عین، لمیکن متحققاً بأمرنا»۳ معرفی شده است. صدوق دو روایت برقی از وی را در کتب خویش آورده است. روایت اول در توحید و «باب القضاء و القدر و الفتنة و الأرزاق و الأسعار و الآجال» است که بیانگر اصرار راوی بر فهم «قدر» و
1.. نجاشی، رجال، ص۱۴۸، شمارۀ ۳۸۵.
2.. همان، ص۱۷۴، شمارۀ ۴۵۸.
3.. همان، ص۲۴۰، شمارۀ ۶۳۷.
