«عُلوّ مضمون» در حدیث؛ کارکرد و شاخصه ها

نشریه : حدیث حوزه

نویسنده : پديدآورنده : یاسین پور علی
پديدآورنده : مهدی مردانی گلستانی

چکیده :

«عُلو مضمون» اصطلاحی ناظر به محتوای حدیث و بیانگر شرافت و برتری آن نسبت به دیگر احادیث است؛ وجود برخی ابهامات و تفاوت برداشت محققان از تعریف و مصداق این اصطلاح حدیثی، موجب گردیده تا آن‏چنان که باید کارآمدی‏های آن شناخته نگردد و در فهم و نقد روایات بهره‏ گیری كامل نشود. مقاله حاضر کوشیده با تبیین کارکرد و ماهیت علوّ مضمون، چگونگی کارایی و شناسایی این مصطلح حدیثی را بکاود و لزوم توجه به آن در مطالعات حدیثی را تبیین نماید؛ نتایج حاصل از این پژوهش که به روش تحلیلی-اکتشافی به‏ دست آمده، نشان می‌دهد اصلی‌ترین کارآمدی علو مضمون، اعتبارسنجی احادیث است و برپایه نشانه‏ هایی مانند برتری ادبی، محتوای توحیدی، اسلوب دعا و مناجات و برخی مقامات معصومان علیهم السلام شناخته می شود.