بازتاب دعا در تقویت ایمان از منظر صحیفه سجادیه
سال
1397 / شماره پیاپی
8 /
صفحه
61-74
چکیده :
در میراث ماثور امامیه، صحیفه سجادیه گنجی گرانبها و مجموعهای از بستههای فرهنگی شیعه است که هر یک آگنده از آرایههای بیانی و بدیع بوده و سوای از جنبه معرفتی، از برای فقر فرهنگی امروزمان، بَس تحولساز خواهد بود. توحید سرسلسله معارف صحیفه و شاهکار اندیشه عصمت است. موضوع توحید در نگاه بیشتر و دقیقتر ما بیش و پیش از هر چیز تداعیگر «آموزههای نظری توحیدی» است در حالی که تحقیق سنجشگرانه در صحیفه، حکایت از آن دارد که حقیقت چیز دیگری است. چنین مینُماید که امام سجاد توحید را در قالب دعا، با شیوه ای متفاوت نسبت به سایر معارف توحیدی، تبیین فرموده و به جای آشنایی ذهن با موجودی به نام خداوند و رفع شبهات و اثبات برهانی توحید، با ارتباط حاضرانه با خداوند، جنبشی شگفت در تقویت ایمان به خدا به وجود آورده است. نگارنده با تحلیل دعای اول، سیزدهم و بیست و هشتم صحیفه، از یک سو و مقایسه با برخی آموزههای معقول و منقول از سوی دیگر، تلاش نموده است تا به درک هر چه بیشتر مفهوم توحید در زندگی نایل آمده و الگویی کاربردی در تقویت ایمان و معرفت به خداوند ارائه نماید.
کلیدواژههای مقاله :صحیفه سجادیه؛ توحید؛ معرفت؛ ارتباط حاضرانه