علمه، فأحبّها و طلبهـا وجهـد عليها، حتـى لو استطـاع أن يجعل الناس فى حيرة لفعل». (تحف العقول، ص 502 ؛ بحار الانوار، ج 14، ص 307)
و اين همه، در يك آيه از كلام الهى نمودار است كه فرمود:
«لئن شكرتُم لأ زيدنّكم ولئن كفرتم إنّ عذابى شديد» (ابراهيم، 7).
* * *
به دليل اين ضرورت ها، اين شماره از نشريه به حديث اختصاص يافت، چنانكه در بخش ويژه آن، كتاب جاودانه كافى از چند منظر بررسى شد.
هدف از تنظيم وارائه اين مجموعه، آن بود كه از دريچه هاى مختلف به حديث اهل بيت عليهم السلام ـ كه همان حديث پيامبر صلى الله عليه و آله است ـ بنگريم، ونسبت خود با اين گنجينه ها را باز شناسيم. بديهى است كه اقيانوس را به پياله نمى توان سنجيد و بازيافت. ما نسبت به اين علوم الهى، محاط هستيم،نه اينكه بر آنها محيط باشيم. پس نمى توان توقّع داشت كه «حرف آخر» به زبان ما جارى شود.
اگر اين همه تلاش، گامى لرزان در راه باشد و به بركت صاحبان آن احاديث عليهم السلام ، اين گام لرزان صحيح باشد و در مسيرى صحيح تداوم يابد، اميد است كه به فرجامى خدا پسندانه برسد ؛ وگرنه، بسا رهنوردانى كه در فراز ونشيب اين راه دشوار، از پاى افتادند، به بيراهه رفتند ديگران را به ضلالت كشاندند. «قد ضلّوا وأضلّوا كثيرا و ضلّوا عن سواء السبيل» (مائده، 77). أعاذناالله من ذلك
ناگفته پيداست كه حرف آخر را، بايد از زبان حق گوى خاتم الأوصياء عجّل الله تعالى فرجه شنيد، كه امام اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: «بمهدينّا تنقطع الحجج، فهو خاتم الائمة و مُنقذالأمّة ومنتهى النور وغامض السّرّ، فليهنّأ من استمسك بعروتنا وحُشر على محبّتنا» (بحار الانوار، ج 77، ص 303).
و آخر دعوانا أن الحمدلله ربّ العالمين.