ألف. و أجزت له أن يروي عني ما سمعه منى. نمقه بيمناه الداثرة المفتاق الى رحمة ربه الغافر ابن محمّد تقي محمّد باقر عفي عنهما، حامداً مصلياً مسلماً.» ۱ ؛ ۲
گواهي پنجم (گواهي به افضل بن خدابخش دماوندى)
متن درسي: تهذيب الاحکام
تاريخ پايان درس: اواسط جمادى الثانى 1071.
محل تحرير گواهي: تهذيب الاحکام پايان کتاب طهارت
ضميمه ي گواهي: اجازه به شاگرد
افضل بن خدابخش دماوندى نسخهاى از تهذيب الاحكام شيخ طوسى را تحرير و در چهارشنبه آخر ذيقعده 1063 به اتمام رسانده است. در پايان كتاب طهارت از اين نسخه، علّامه مجلسى گواهى قرائت و اجازه روايت براى وي در اواخر جمادى الثانى 1071 نوشته است.
متن گواهي
«بسم الله الرحمن الرحيم انهاه المولى الفاضل البارع التقى النقى الذكى الالمعى اللوذعى مولانا أفضل- وفقه‌الله تعالى لمراضيه- سماعاً و تحقيقاً و تصحيحاً و ضبطاً في مجالس آخرها أواخر شهر جمادى الثانية من شهور سنة احدى و سبعين و ألف. و أجزت له أن يروي عنّي ما سمعه منّى بأسانيدي المتصلة الي أرباب العصمة(عليهم‌السلام) آخذا علي من الاحتياط الذي لايضلّ سالکه و لا تظلم مسالکه. نمقه بيمناه الجانية الفانية أحقر عباد الله محمّد باقر بن محمّد تقي، حامداً مصلياً مسلماً.» ۳ ؛ ۴
گواهي ششم (گواهي اوّل به خان محمّد اردبيلى)
خان محمّد اردبيلى نزد علّامه كتب حديثى شيعه را خوانده و علّامه چند بار براى وى گواهى قرائت و اجازه‌ي نقل روايت داده، که يکي از آن‌ها را بعد از قرائت کتاب من لا يحضره الفقيه، در آخر جمادى الثانى 1071ق در حاشيه «باب بدو النكاح واصله» نگاشته است. در پايان جزء سوم همين نسخه مولى عبدالله بن محمّد تقى مجلسى (برادر علّامه مجلسى) نيز براى همين خان محمّد، گواهي قرائتي نگاشته است.
متن درسي: من لايحضره الفقيه
تاريخ پايان درس: آخر جمادى الثانى 1071.
محل تحرير گواهي: من لا يحضره الفقيه (باب بدو النکاح و اصله)
1.(فهرست نسخه هاي خطي کتاب‌خانه آيت الله مرعشي، ج ۸، ص۹۰، نسخه ي ش۲۸۸۷)
2.(اجازات الحديث، حسينى اشكورى،۸۴.)
3.(فهرست نسخه هاي خطي مرکز احياء ميراث، ج۲، ص۴۵۵، نسخه ي ش۲۸۸۷)
4.(ميراث حديث شيعه، دفتر۴، ص۵۳۹.)
