سال 1074ق: تدريس تهذيب الاحکام (گواهي 16) و اصول کافي کتاب عقل و جهل (گواهي 12)؛
سال 1075ق: تدريس تهذيب الاحکام (گواهي 11)؛
سال 1076ق: تدريس اصول کافي کتاب الحجه (گواهي 13)؛
سال 1077ق: اتمام تدريس اصول کافي (گواهي 14).
بر اساس اين آمار مي توان نتيجه گرفت که علّامه مجلسي در دهه ي اوّل تدريس خود چهار کتاب را تدريس مي نمود. او در اعتقادات کتاب اصول کافي و در دعا کتاب صحيفه سجاديه را و در فقه کتاب تهذيب الاحکام و من لا يحضره الفقيه را تدريس مي نموده است و تأليف کتاب ملاذ الاخيار در شرح تهذيب الاحکام و هم چنين شرح صحيفه سجاديه وي را بايد حاصل اين دوره از تدريس او دانست.

نتيجه

از اين تحقيق نتيجه گرفته مي‌شود که عالمان شيعه به‌ ضبط حديث و فهم دقيق متن آن اهتمام ويژه‌اي داشتند و بدين منظور شخصيّتي هم‌چون علامه مجلسي بيش از پنج دهه از عمر خود را به تدريس حديث و نظارت بر ضبط و فهم آن توسط شاگردانش نموده و بدين منظور گواهي هاي متعدد حديثي براي آنان نوشته که متجاوز از دويست عدد از اين گواهي ها به خط وي، امروزه به دست ما رسيده است.