«علوم حديثي» مجموعه ي دانش‌هايي است كه به ما در پذيرفتن يك كلام به‌عنوان حديث و فهم آن كمك مي‌كند.
اين علوم را كه به 5 دسته تقسيم مي‌شود، مي‌توان به دو دسته ي کلي تر تقسيم نمود که با اين دسته بندي، غرض پديد آمدن هر يک از اين دانش ها مشخص تر مي شود. اين دو دسته عبارتند از:
الف) دانش هايي که در اخذ حديث ياري مي‌رسانند، عبارتند از:
رجال (بررسي سند حديث)؛ مصطلحات الحديث (درايه)؛ منبع شناسي و سبك شناسي
ب) دانش هايي که در فهم حديث ياري رسانند، عبارتند از:
فقه الحديث (بررسي متن حديث)؛ تاريخ حديث ^۱
هر گروه از اين علوم، زير شاخه‌هاي متعددي دارند كه در ادامه ي نوشتار، ضمن تعريف هر كدام يك از اين علوم، به تبيين زير شاخه‌هاي هريك پرداخته خواهد شد.

علم رجال، علم راوي شناسي

علمي كه در بررسي سند يك حديث؛ يعني، تأييد و يا ردّ راويان آن تأثير مستقيم دارد، علم رجال است که در قديم آن را به جرح و تعديل ياد مي کردند.
علم رجال را اين گونه تعريف كرده‌اند: «ما وضع لتشخيص رواة الحديث، ذاتاً و وصفاً ، مدحاً و قدحا.»
علم رجال، علمي است که براي تشخيص راويان حديث وضع شده است، چه آنان که بدون واسطه از امام(عليه السلام) روايت مي کنند و چه آنان‌که به واسطه ي چند نفر از معصوم(عليه ‌السلام) روايت مي کنند.