13. علامه مجلسى در بحار نيز چنين كرده است.
14. از سخن شيخ طوسى در اول كتاب تهذيب بر مى آيد كه احاديث تهذيب همان سنت قطعى و از متواترات اخبارى است كه قرائن فراوانى بر صحت آنهادلالت دارد و از اصحاب مشهور ما نقل گرديده است. و لذا نيازى به تأمل و دقت در كم و كيف اصول اربعماة كه بزرگان معروف و ثقه اى آنها رانوشته اند، نداريم. همچنانكه نيازى به دقت در طرق كتب اربعه اى كه از آنهاگرفته شده اند و طرق به مشايخ ثلاث نداريم.

فصل سوم: وجوب اعتماد به اين اصول

فقها و دانشمندان تصريح كرده اند كه در مقام نقل و آوردن حديث از كتب اربعه، نيازى به جستجو و تحقيق در طريق وسلسله راويان نمى باشد. مثلاً، صاحب وسايل در باب هشتم كتاب القضاء 56 روايت و محدث نورى در مستدرك الوسايل، 88 روايت درباب وجوب عمل به اخبار معصومين عليهم السلام در كتب مورد اعتماد آورده اند.
نمونه هاى ديگر بر صحت اين مقال را از نظر خوانندگان محترم مى گذرانيم.
1. احمد بن عمر الخلال از امام رضا عليه السلام سؤال مى كند كه فردى از اصحاب به ما كتابى مى دهد و مى گويد آن را از جانب من روايت كن. آيا جايز است كه از طرف او روايتش كنم؟
حضرت فرمود: اگر مى دانى كه كتاب از اوست، روايت كن.
2. راوى از امام جواد عليه السلام مى پرسد: فدايت شوم، بزرگان ما از ابو جعفر (امام باقر) و ابى عبداللّه (امام صادق) عليهماالسلام رواياتى نقل كرده اند، و بدليل تقيه شديد، كتبشان را پنهان داشته و روايت نكرده اند .اما پس از مرگشان آن كتب به ما رسيد. حضرت فرمود: از آنها حديث نقل كنيد چراكه درست و صحيح اند.
3. در روضه كافى نامه امام صادق عليه السلام به اصحاب در امر به تمسك به آثار پيامبر و ائمه عليهم السلام ، دورى از ترك آنها و هدايت و ضلالت حاصله را آورده است. و نقل روايات را از لوازم تصديق مؤمن در گفتارش و عمل به كلماتى از اين بزرگان مورد اعتماد ومشهور مى داند.