هندسه دانش‏ های حديثی در انديشه و قلم شيخ بهايی - صفحه 111

ـ در سبك جرح و تعديل، كتاب‏هاي رجالي بر دو بخش كلي تقسيم شده‏اند: مجروحين و ممدوحين. در بخش اول، همه راوياني كه دليل يا شاهد بر ضعف و اتهام آنها وجود دارد، ارائه شده‏اند. و در بخش دوم، همه راوياني كه بنا بر نظر صاحب كتاب، ثقه يا عادل يا ممدوح هستند، آمده‏اند. از كتب رجال اين سبك رجال ابن الغضائري است كه امروزه بخش ضعفاي آن به شكل بازسازي شده موجود است.
ـ در سبك معجم نگاري نيز كه مهم‏ترين ويژگي آن سهولت يافتن نام يك راوي است. همه راويان، اعم از موثق يا ضعيف، به ترتيب الفبايي نام‏شان مرتب شده‏اند. كتاب معجم رجال الحديث آية‌اللّه‏ خويي از معروف‏ترين كتب اين سبك است.
ـ در سبك فهرست نگاري نيز نويسنده به بررسي راوياني مي‏پردازد كه داراي اصل يا كتاب حديثي بوده‏اند. رجال النجاشي ـ كه در حقيقت، يك كتاب فهرستي است ـ مشهورترين كتاب در اين سبك است.
شيخ بهايي در كتب رجالي خويش، كتابي كه به بررسي همه يا بخش بزرگي از راويان شيعه بپردازد، تأليف نكرده است، بلكه بيشتر كتاب‏هاي رجالي او حاشيه نويسي بر كتب رجالي مهم پيشين يا نگارش فوائد پراكنده رجالي است كه تقريباً ناظر به هيچ يك از چهار سبك پيش گفته نيست. تنها كتاب رجالي وي كه بر يكي از سبك‏ها انطباق دارد، كتاب طبقات شيخ بهايي است. هم‏چنين گذشت كه كتاب مشجر الرجال الثقات نيز در سبك طبقات نگاري تأليف شده است. به علاوه، در رساله محمّد بن اسماعيل نيز، شيخ از روش تعيين طبقه محمّد بن اسماعيل، فرد مورد نظر را شناسايي كرده و تمييز داده است.۱
بنا بر اين مي‏توان گفت که شيخ بهايي از ميان سبك‏هاي شناخته شده كتب رجال بيشتر از روش طبقات نگاري بهره برده است.

2. ارائه مباني و پيش فرض‏ها

آراي علمي بر اساس اصول و مباني خاصي به دست آمده‏اند. برخي از نويسندگان در كتاب‏هاي خود مباني و پيش فرض‏هايشان را بيان نكرده‏اند و خواننده در فهم و تحليل نظر نويسنده و همسو شدن با او دچار مشكل مي‏شود.
شيخ بهايي دانشمندي است كه قبل از ورود به دانش حديث و رجال، پيش فرض‏ها و مباني خود را در مباحث اصولي يا رجالي يا... روشن ساخته است. وي با پيش تعريف مباني نظري خود جهت‏گيري علمي‏اش را در رجال و حديث نمايان ساخته است.
برخي از اين مباحث نظري ـ كه در كتاب‏هاي حبل المتين، مشرق الشمسين و الوجيزه به آن پرداخته است ـ به قرار ذيل است:

1.. مجله حديث انديشه، شماره ۵، ص۷۶ ـ ۶۰.

صفحه از 113