راويان و جامعان روايی احاديثی را به پيامبر صلی الله عليه و آله نسبت می دهند که درون‌مايه آن به نوعي فضيلت و برتری اهل فارس است. فضيلتی که چنانچه در ستاره ثريا هم باشد، اهل فارس بدان نايل خواهند شد. اين فضل و برتری در روايات، حداقل با سه واژه «ايمان»، «علم» و «دين» آمده است. اين احاديث را می توان در مجامع حديثی، کتاب های تاريخی و تفاسير شيعه و اهل سنت جستجو نمود. در اين مقاله نخست، گستره انعکاس روايات اهل سنت ـ که از بسامد بيشتری برخوردار است ـ مورد بررسی قرار گرفته، سپس به نقل های اماميه خواهيم پرداخت. آنگاه، به بررسی محتوای آنها پرداخته، ديدگاه های گوناگون در باره مصاديق آنها مورد بحث قرار خواهد گرفت. در ارزيابی اين روايات، چند ديدگاه اساسی مطرح شده است؛ به اين صورت که گروهي با اعلام صحت و يا سکوت، موافقت خود را با آنها ابراز داشته و برخی ديگر ـ که همگی از متأخران هستند ـ مخالف اين احاديث بوده، تمام آنها را جعلی می پندارند. در اين ميان ديدگاه بينابينی وجود دارد که برخی را صحيح و برخی را تحريف شده می داند. در پايان با بررسی رجالی و سندی روايات، صحت آن به بحث گذاشته شده است.
