باران رحمت الهی است، خداوند با فرو فرستادن اين عامل حيات، سرسبزی نشاط و شادابی را بر همگان رقم زده است.
باران و سودمندی های آن بارها در روايات اسلامی مطرح شده است و در آنها به نوشيدن از آب باران توصيه شده و از آثار مهم آن در دفع بيماری ها سخن به ميان آمده است.
در روايات، به زيبايی، ارتباط ميان بارش باران و معنويت ترسيم شده و گناهانِ مانع نزول باران فهرست شده‌اند؛ ولی در اين که منشأ باران، ابرها هستند يا اين که باران در لايه‌ای فراتر از ابرها شکل می گيرد و ابرها حکم غربال را دارند، رواياتی وجود دارد که نياز به بررسی بيشتری دارند. برخی اين روايات را مخالف قرآن يا مخالف علم تلقی کرده و به دليل ضعف سندی آنها را وانهاده‌اند. در اين مقاله اين روايات از جهت متنی و سندی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.