نقش روابط بینفردی و سرمایهی روانشناختی در ایجاد امنیت روانی براساس تحلیلمحتوای کیفی نامههای امام علی به کارگزاران
سال
1398 / شماره پیاپی
20 /
صفحه
1-28
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش روابط بینفردی و سرمایه روانشناختی در ایجاد امنیت روانی انجام شده است. این پژوهش با روش تحلیلمحتوای کیفی و کاربست نرم افزارMAXQDA به ﺗﺒﻴﻴﻦ اﻫﻤﻴﺖ و ﺟﺎﻳﮕﺎه امنیت روانی در نامههای امام علی به کارگزاران پرداخته است. انتخاب نامهها از میان کلام حضرت به عنوان دادههای پژوهش از اینروست که نامهها اسنادی ثبتشدهاند و از قابلیت اعتماد بالایی در تاریخنگاری برخوردارند به ویژه اینکه بعد از انتخاب آنها به عنوان جامعه آماری بر اساس صحت سند، قدمت آن و .. اعتباریابی شدهاند. این نامهها در نرمافزارMAXQDA کدگذاری شده و بر اساس اشتراکات موجود در بین آنها تحت عنوان مقولههای مختلف تقسیمبندی شدهاند. بر اساس فراوانی مضامین مقوله امنیتبخشی و مقایسه آن با دیگر مقولهها جایگاه امنیتبخشی در کلام حضرت مشخص گردیده است.حضرت در ایجاد و حفظ امنیت روانی کارگزاران از روابط بینفردی موثر، بیشتر بهره بردهاند تا سرمایه روانشناختی. ایشان در روابط بین فردی بیشتر از حوزه های مهارتی موثر بر آن بهره بردهاند تا عوامل موثر بر آن. از میان مهارتها و عوامل موثر بر روابط بینفردی، برقراری اعتماد در روابط بینفردی و احترام گذاشتن، هرکدام با اختصاص 50 درصد از مضامین به خود، بیشترین اهمیت را در مبانی نظری حضرت به خود اختصاص دادهاند و در میان مولفههای سرمایهی روانشناختی، حضرت بیشترین اهمیت را در تقویت خودکارآمدی کارگزاران دانستهاند؛ چراکه این مولفه 63.33 درصد از مضامین را به خود اختصاص داده است.
کلیدواژههای مقاله :امنیت روانی روابط بینفردی سرمایهی روانشناختی تحلیلمحتوای کیفی نامههای امام علی به کارگزاران