4. در برخي از اسنادي که پشت سر هم آمده و يا اسانيد مشابهي که با جستجوي در کتاب مي‏توان آنها را کنار هم قرار داد، مشاهده مي‏شود که راويان در ابتداي اسناد ^۱ با تغيير سند تغيير نمي‏يابند، ولي راويان در انتهاي سند تغيير پيدا مي‏کنند. ظاهر اين گونه اسانيد اين است که آخرين شخص تکراري در سند صاحب کتاب بوده و راويان متعددي از او روايت نقل کرده‏اند. به اين روش اصطلاحاً «اتحاد اوايل و افتراق اواخر اسناد روايات» گفته مي‏شود. قرينه چهارم، اتحاد اوايل و افتراق اواخر اسناد روايات است ^۲ . ^۳
در اين‏جا نوبت به معرفي منابع احاديث اثناعشر مي‏رسد که به ترتيب قدمت عبارت‌اند از:

1. کتاب سليم بن قيس متوفاي قرن اول هجري ^۴

سليم بن قيس هلالي از ياران امام علي عليه السلام است. ^۵ پس از آن که حجاج در پي قتل او برآمد، به فارس پناه برد و ابان بن ابي عياش را با معارف اهل بيت آشنا نمود. در اواخر عمر خود کتابي را نزد او قرار داد ^۶ .
اين کتاب قديمي‏ترين منبع احاديث اثناعشر به شمار رفته و در حدود بيست روايت از روايات اين کتاب در باره دوازده جانشين پيامبر است ^۷ .
اشکالاتي در باره اعتبار اين کتاب و انتساب آن به سليم وجود دارد که باعث شده گروهي از محدثين و محققين در اعتبار کتاب ترديد پيدا نمايند. در اينجا لازم است پس از طرح اشکالات به پاسخگويي از آنها بپردازيم.
اشکال اول: روايات کتاب سليم بن قيس را تنها ابان بن ابي عياش نقل کرده و وثاقت او به اثبات نرسيده است. بنا بر اين کتاب سليم از جهت اعتبار دچار ضعف است.
جواب: اعتبار کتاب سليم از دو راه ثابت مي‏شود:

1. اثبات وثاقت ابان

نگاهي به طبقات پس از ابان و راوياني که روايت ابان را در کتب خويش آوده‏اند، مي‏تواند وثاقت ابان را به اثبات رساند .