المستفاد من الکافي أنّ هذه الخطبة ملتقطة من خطبة طويلة و روي صدرها هناک باختلاف لما أورده السّيد هنا.
در ادامه، روايتي را که در الکافي نقل شده، نقل مي‌کند.^۱
يا ذيل کلام 109 آورده است:
اعلم أنّ هذه الخطبة الشريفة حسبما أشرنا إليه ملتقطة من خطبة طويلة روي تمامها الشيخ المحدّث الثقة أبي محمّد الحسن بن علي بن شعبة ـ قدّس اللَّه سرّه ـ في کتاب تحف العقول قال: خطبته عليه السلام المعروفة بالدّيباج: الحمد للَّه فاطر الخلق... .^۲

استفاده از علوم، آرا و افکار مختلف

الف: استفاده از تفسير و علوم قرآني

شرح برخي از سخنان امام رنگ تفسير آيات قرآن مي‌گيرد و گاه در ارائه تفسير نيز افراط مي‌کند؛ اما از موارد تفسيري وي مي‌توان به تفسير آيه 15 سبأ ^۳ ، تفسير آيات 24 ـ 26 سوره مائده و بررسي داستان بني اسرائيل^۴ ، آيات مربوط تفسير آيات 15 ـ 16 سوره نمل مربوط به سليمان نبي (ذيل خطبه 181 که امام مختصر اشاره‌اي به سليمان مي‌کنند)^۵ ، تفسير آيات سوره‌هاي «فرقان» و «ق»، ذيل همان خطبه در باره داستان اصحاب رسّ^۶ ، تفسير سوره تکاثر ذيل خطبه 219 ^۷ و... اشاره کرد. شارح‌هاي در بخشي از لوازمات استفاده مفسر براي تفسير قرآن، مانند نهي از تفسير به رأي نيز استفاده کرده است.^۸ نکاتي نيز از علوم قرآني ذيل شرح کلام بهره جسته است؛ از جمله: چگونگي نزول قرآن بر پيامبر^۹ ، تحريف‌ناپذيري قرآن،^۱۰ تشريح آيات ناسخ و منسوخ^۱۱ و... .

ب: بهره‌گيري از علوم حديثي (و نقد حديث و روايت)

با توجه به سيطره شارح بر روايت و استفاده‌هاي فراوان از احاديث، رويکرد ديگر شارح به روايات رويکرد نقدي است. وي در بيشتر موارد رواياتي را که مخالف با روح کلي مستنبطه از قرآن، سنت، عقل و... ديده،