همچنين عمار در باره زراره گفته که او از کساني است که خداوند آنها را اين گونه توصيف
کرده است:
و قدمنا الي ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثوراً.۱
و آخرين دليل شوشتري بر غير قابل اعتماد بودن عمار، ويژگي ظاهري روايات اوست:
اكثر الفاظ اخباره (عمار) معقدة مختلة النظام و منهما في مكان المأموم و الامام.۲
د. داوري در ديدگاههاي متعارض رجالي با توجه به محتواي روايت راوي؛ کتب رجالي در معرفي و ارزيابي بسياري از راويان احاديث، با يکديگر اختلاف و گاه تناقض دارند. با تحليل محتواي روايات راويان مي‌‌توان معياري را در ترجيح اقوال در باره يک راوي، طراحي نمود.
در ارزيابي «نصربن مزاحم»بين رجاليان اختلاف نظر است. برخي او را سني و برخي او را حتي شيعه غالي نيز گفته‌اند. شوشتري با توجه به محتواي کتب او به ارزيابي او پرداخته و او را جزء گروهي از اهل سنت دانسته که به اماميه نزديک هستند:
و الصواب كونه كأبي مخنف من العامة قريباً من الامامية، و الشاهد لذلك كتبهما و كيف يكون امامياً و روي في صفينه ...۳
از ديگر مسائلي که در ارزيابي مطرح است، آن است که آيا راوي اثني عشري است يا خير؟ براي مثال، برخي «عمرو بن خالد» را جزء شيعه دانسته‌اند و بيشتر رجاليان شيعه او را از رجال عامه دانسته‌اند. شوشتري بر اين باورست که او جزء رجال زيديه است و دليل خود را گردآوري و تحليل روايات او مي‌‌داند:
مع ان السبر يشهد لزيديته فروي غسل الرجل في الوضوء، و روي عدم غسل الشهيد و ان مات من الغد، و روي من اکتري دابة فاهلکها بتعديته لم يکن عليه اجره، و روي حرمة المتعة، و روي حرمة لحوم الحمر الاهلية و ... و رواياته کلها عن زيد.۴
نتيجه
از نگاه محمد تقي شوشتري:
1. منابع فن رجال را مي‌‌توان به «منابع مستقيم»و «منابع غير مستقيم»تقسيم کرد.
2.«اطلاعات رجالي درکتب غير رجالي» و «روايات راويان» دو منبع بسيار مهم و در عين حال،
1.. سوره فرقان، آيه ۲۳.
2.. قاموس الرجال، ج۷، ص۱۰۲- ۱۰۴.
3.. همان، ج۹، ص۲۰۰.
4.. همان، ج۷، ص۱۴۵- ۱۴۶.
