البته اگر سوره علاوه بر نام اصلي نام ديگري نيز داشته باشد دليل آن را نيز ذکر مي‌کند. مانند سوره نحل که به دليل دو آيه‌اي که از زنبور و الهام خداوند خبر مي‌دهد (آيات 68 و 69) به نام نحل و هم‌چنين به دليل تعداد نعمت‌هاي بسيار خداوند که در اين سوره آمده است به نام النِّعُم نيز ناميده شده است ۱.
در مورد سوره حمد با عنوان «اسماءها»، اسامي اين سوره را همراه با دليل مي‌آورد و مي‌نويسد: «براي سوره حمد، دوازده نام است. حمد به دليل ذکر حمد در آن، فاتحه الکتاب به دليل آغاز کردن قرائت قرآن با آن در لفظ يا در کتابت و... » ۲.
4. تناسب سور
اين مفّسر معاصر به ترتيب توقيفي سور معتقد است و در تفسيرش بخشي با نام «مناسبتها لما قبلها» دارد و در آن تناسب هر سوره را با سوره قبل مشخص مي‌کند و تلاش مي‌کند تشابه‌هايي بين دو سوره از جهت لفظ يا موضوع پيدا کند. البته به يک تناسب بين دو سوره اکتفا نمي‌کند و گاهي موارد متعددي را بر مي‌شمارد.
مفّسر تناسب سور را به شکل‌هاي مختلف بيان مي‌کند که چند مورد را براي نمونه مطرح مي‌کنيم:
سوره دوم تکميل‌کننده سوره اوّل
سوره دوم به نوعي تکميل‌کننده سوره قبل است که به چند شيوه امکان دارد. در اين جا همراه با نمونه به آن‌ها خواهيم پرداخت:
الف. سوره دوم ادامه بحث سوره اوّل است.
نمونه‌ها:
تناسب سوره‌هاي اسراء و نحل: خداوند در آخر سوره نحل مي‌فرمايد: (انما جعل السبت علي الذينَ اختَلَفوا فيه) و در اين سوره (اسراء)، شريعت و آيين اهل سبت و شأن آن‌ها و تمام آيين آن‌ها را در تورات ذکر کرد. خداوند به پيامبرش در برابر آزار مشرکان به صبر امر مي کند و در انتهاي سوره نحل نسبت دادن سحر، شعر و کذب را به پيامبر بيان فرمود و در اين سوره، بزرگي و شرافت پيامبر را مطرح کرد. در سوره نحل بيان شد که قرآن کريم از جانب خداوند آمده است نه از جانب بشر و در اين سوره، هدف اصلي از آن قرآن ذکر شد ۳.
تناسب سوره‌هاي کهف و اسراء: يهوديان از رسول خدا سه چيز سؤال کردند: روح، قصه اصحاب کهف و ذي القرنين. در آخر سوره اسراء به سؤال در مورد روح و در سوره کهف به دو سؤال ديگر داده مي‌شود ۴.
