از تهمتهاي ناروايي كه مستشرقان در باره دين اسلام و سيره نبوي مطرح كردهاند، اين انگاره (پندار، افسانه) است که پيامبر صلي الله عليه و آله ، انديشه توحيدي را از دين يهود ـ بويژه پيش از بعثت ـ اقتباس کرده است. اين گروه ادعا دارند كه پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله ، پيش از بعثت، با آموزه‌هاي توحيدي يهود آشنا شده است و بخش عمده معارف اسلامي، ريشه در فرهنگ يهود دارد. افترايي كه به ساحت قدسي پيامبر اسلام(ص) نسبت داده شده، مبتني بر دو بخش است: اول. پيامبر، بتها را عبادت و براي آن‌ها قرباني ميکرده است. دوم. زماني پيامبر(ص) پرستش بتها را ترک کرد که از عربهاي متأثر از يهود اثر پذيرفت.
دكتر «عزيه طه» در مقاله‌اي به نقد اين ادعاها از منظر اهل سنّت پرداخته است؛ اما از سويي برخي از استدلالهاي ايشان ناتمام است و از سوي ديگر، رويكرد شيعه مد نظر ايشان نبوده است. در اين نوشتار ـ با محوريت مقاله مذكور ـ كاستي‌هاي آن گوشزد و ديدگاه شيعه نيز، در نقد ادعاهاي مستشرقان بيان شده است.
