تبیین مولفه های تربیت فرزند درسیره امام حسین (ع)
سال
1398 / شماره پیاپی
16 /
صفحه
صفحه 107-128
چکیده :
از مهمترین وظایف والدین تـربیت صحیح فرزندان می باشد ،در این راستا معصومان در تمام ابعاد هدایتی و تربیتی، الگوهایی کامل و مطمئن به شـمار میآیند و تکیه بر گفتارها و رفتارهای تربیتی آنان در مسیر تحقّق این وظیفة خطیر، بـهترین ره توشه است.در میان معصومان ،زندگی وسیره تربیتی امام حسین(ع)از موقعیت ویژهای برخورداربوده است این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی وشیوه کتابخانه ای به تبیین مولفه های تربیت فرزند درسیره امام حسین (ع)پرداخته است .یافته های پژوهش حاکی از آن است که بخش پایانی عمر شریف حضرت؛ یعنی زمان تحقّق حادثه کربلا، نکات تربیتی بیشتری را در خود دارد؛ چرا که حادثه کربلا به خاطر بینظیر بـودن آن بـیش از سایر حوادث مورد توجه سیرهنویسان و مورّخان واقع گردیده است و اسناد بیشتری از آن در دسترس است که میتوان از میان آن نکات تربیتی ویژهای را کشف کرد.. امام حسین (ع)برای تربیت افراد مخصوصا فرزندان خویش از کار آمدترین شیوه ها بهره می گرفت که هر یک از آنان می تواند برای پدران و مادران و مربیان راهگشا باشد.
کلیدواژههای مقاله :تربیت، فرزندان، سیره امام حسین (ع)، کربلا