سوگواری و گریستن بر مصائب سیّدالشهدا(ع) از نگاه شیعه و وهابیت
سال
1399 / شماره پیاپی
17 /
صفحه
صفحه 65-94
چکیده :
سوگواری و اَشک ریختن برای حضرت اَباعبدالله الحسین(ع) رساندن صدای مظلومیت آل محمد و علی به گوش تاریخ است. اَشک، احساس و عشقی پاکی است که از ژرفای جان پدیدار می شود و نشان دلدادگی و ارادت به محبوب است. ایضاً مقالۀ حاضر درصدد است شناخت روشنی از سوگواری و گریستن بر مصایب حسین بن علی(ع) در کربلا از نگاه شیعه و وهّابیّت به خواننده گان گرامی ارائه شود که این هدف اصلی پژوهش حاضر می باشد. هدف دیگر این تحقیق نقد سخنان آقایان ابن تیمیّه حرانی و محمد بن عبد الوهاب در مورد اَشک ریختن و عزاداری برای امام حسین(ع) می باشد. از یافته های تحقیق نتیجه گیری می شود که مذهب شیعه به سوگواری و گریه برای حضرت سیّدالشهدا(ع) برخلاف فرقۀ وهّابیّت؛ تأکید و توجه فراوان دارد.
کلیدواژههای مقاله :امام حسین(ع)، شیعه، وهّابیّت، سوگواری، گریه، اَشک